Tadeusz Karolczak urodził się 11 lipca 1955 r. w Gostyniu. Taternik, alpinista i wspinacz skałkowy. Ukończył studia na Politechnice Poznańskiej, z zawodu jest elektrykiem, a obecnie przedsiębiorcą. Początkowo chodził po górach turystycznie, od 1968 r. jest przewodnikiem turystyki górskiej, zaś wspinaniem zajął się w 1974 r. Honorowy członek Klubu Wysokogórskiego w Poznaniu.

Tadeusz Karolczak - fot. A. Lwow, źr. Wielka Encyklopedia Gór i AlpinizmuTadeusz Karolczak - fot. A. Lwow, źr. Wielka Encyklopedia Gór i Alpinizmu

Tatry
Zarówno latem i zimą powtarzał najtrudniejsze drogi, m.in.: Pająków, Chrobaka, Długosza, Superdirettissimę (pierwsze jednodniowe przejście, w 12 godzin, 21 lipca 1978), Symfonię Klasyczną na Kazalnicy Mięguszowieckiej, solo Wariant R, klasycznie drogę Fereńskiego na Mnichu.

Pokonywał też nowe drogi, m.in.: zachodnią ścianą Cubrynki. 31 lipca 1978 r. poprowadził wraz ze Zbigniewem Wachem i Władysławem Janowskim nową linię Kolorowe Sny na północno-wschodniej ścianie Małego Młynarza.

W Tatrach tworzył zgrany i szybki zespół z Rudawem Janowicem, z którym przeszedł 18 dróg.

Alpy
Zimą pokonał Kuluar Gabarrou na Mont Blanc du Tacul.

Kaukaz
W sierpniu 1979 r. dokonał z Konstantym Miodowiczem drugiego przejścia drogi Chergianiego na północnej ścianie Szcheldzie Centralnej.

Hindukusz
W lipcu 1976 r. pojechał na wyprawę działającego przy Politechnice Poznańskiej Akademickiego Klubu Górskiego „Halny”. W skład ekspedycji o charakterze turystycznym weszli: Tadeusz Karolczak, Romuald Andrzejewski, Wojciech Borowiak, Stanisław Grześkowiak, Piotr Guziałek, Marian Flejter, Janusz Makowski, Przemysław Napierała, Marek Paszkowski, Marek Rutkowski, Krzysztof Szymański - kierownik wyprawy oraz lekarz Ryszard Wall. 10 sierpnia, w zespole z Pasz­kowskim, Makowskim, Na­pierałą i Flejterem zdobył granią od północy szczyt W. (Wala) 161. Wszedł też na Kuhi Macz, wraz z Guziałkiem, Wallą i Napierałą. 15 sierpnia razem z Andrze­jewskim stanął na położonym w Hindukuszu Agramu dziewiczym szczycie W.153 (ok. 5200 m). 21 sierpnia wraz z z Borowiakiem, Napierałą i Paszkowskim zdobył od wschodu szczyt W.146 (ponad 5100 m) i idąc dalej granią, 22 sierpnia tak­że W.147 (5467 m). 23 sierpnia weszli na szczyt W.148 (5550 m), następnie na W.339 i na Kuhi Goybazi Jonubi (5820 m) oraz Kuhi Goybazi Szamali (ponad 5800 m).

Rok później ponownie pojechał w Hindukusz i wszedł wówczas wraz z Ryszardem Pawłowskim nową drogą północną flanką na Shayoz Zom (6855 m), 31.07-2.08.1977.

Himalaje
We wrześniu 1979 r. brał udział w centralnej wyprawie Federacji Akademickich Klubów Alpinistycznych w Himalaje Garhwalu. Celem wyjazdu był szczyt Dunagiri. W ramach aklimatyzacji wraz z Pawłowskim poprowadził nową drogę na sześciotysięczniku Rishikot. Pokonanie północno-zachodniej, lodowej ściany zajęło im 16 godzin wspinaczki i dokonali tego 9 września. Jeśli zaś chodzi o Dunagiri  to szczytu nie udało się zdobyć. Wyprawa w składzie Andrzej Hartman, Pawłowski, Przemysław Piasecki i Karolczak, 20 września osiągnęła wysokość ok 6900 m, a dalszą górską działalność uniemożliwiły niesprzyjające warunki atmosferyczne.

W roku 1984 był kierownikiem zorganizowanej przez Klub Wysokogórski w Poznaniu wyprawie na środek południowo-wschodniej ściany Yalung Kang. 7 października Karolczak i Wróż weszli na wierzchołek. Droga ta została uznana za przejście roku w Himalajach.

14 maja 1986 r. wraz z Aleksandrem Lwowem zdobył Lhotse. Na szczyt weszli w czystym stylu alpejskim i oczywiście bez tlenu. Polacy mieli także pozwolenie na wspinanie zachodnią granią Mount Everestu. Skład wyprawy był mały, dodatkowo jeden z uczestników zachorował, więc himalaiści zakończyli akcję górską na wysokości 7850 m.

30 września 1987 r., ponownie razem z Lwowem, stanął na wierzchołku Cho Oyu. Także i to wejście odbyło się w stylu alpejskim.

Ponadto, brał udział w polsko-meksykańskiej ekspedycji na K2 w 1982 r., gdańsko-toruńskiej wyprawie na Dhaulagiri w 1983 r. i Mount Everest w roku 1986, wszedł na Khumbutse Trikhang.

W 1980 r. pojechał na kierowaną przez Janusza Majera podwójną wyprawę w Andy Peruwiańskie oraz do Yosemite w Stanach Zjednoczonych. W zespole z Majerem i Pawłowskim dokonał tam pierwszego polskiego przejścia słynnej drogi The Nose na El Capitanie w Yosemite. Ponadto, przeszedł m.in. drogę Robbinsa na Half Dome i drogę Scharera na Catedral Spire.

Jubilatowi życzymy wszelkiej pomyślności!

Anna Makowska

Źródła:
- Wielka Encyklopedia Gór i Alpinizmu tom VI, Wydawnictwo Stapis
- www.nyka.home.pl/glos_sen/pl/201306.htm
- pza.org.pl/download/taternik/316386.pdf
- pza.org.pl/download/taternik/315853.pdf
- pza.org.pl/download/taternik/315582.pdf
- www.spg.apsl.edu.pl/baza/wydawn/spg12/marek_1.pdf