Ferrán Latorre urodził się 18 października 1970 r. w Barcelonie. Jest alpinistą, fotografem i kamerzystą. Jako pierwszy Katalończyk zdobył Koronę Himalajów i Karakorum, w dodatku dokonał tego bez korzystania z tlenu z butli.
Zamiłowanie do gór zaczęło się od wędrówek po niezliczonych szlakach Parku Krajobrazowego Aigüestortes, znanego z pięknych stawów i majestatyczny, pirenejskich szczytów. Pierwszym trzytysięcznikiem Latorre był Punta Alta (3014 m). Kiedy miał 14 lat, rodzice zapisali go do Centro Excursionista de Cataluña, gdzie trenował wspinaczkę.
Ferran Latorre, źr. Facebook
Jego ulubione góry to Pireneje i Alpy, a szczególnie masyw Mont Blanc, który uważa za jedno z najpiękniejszych miejsc na świecie. Fascynacja wysokimi górami zawiodła go w Himalaje, gdzie w wieku lat 21 po raz pierwszy przekroczył magiczną wysokość ośmiu tysięcy.
Od 1998 r. pracował jako operator w hiszpańskim programie telewizyjnym Al filo de lo imposible. Realizując tę produkcję, na przestrzeni czternastu lat wyjeżdżał w najodleglejsze zakątki świata. W trakcie tych wypraw wspinał się i filmował znanych alpinistów, takich jak Juanito Oiarzábal, Iker Pou, Yosune Bereciartua i Edurne Pasaban. Przez trzy lata pracował też w Centrum Zasobów Ludzkich General Motors EUROSITE.
Jest publicystą, pisał do takich gazet jak Desnivel, Extremo, Vèrtex, Vertical, El Mundo, El Mundo Deportivo, El 9 Nou i La Vanguardia. Ponadto, napisał książkę Conversaciones cono Maurice Herzog. Na Festiwalu Filmów Górskich Torelló został uhonorowany nagrodą za dziennikarstwo górskie.
Ferran Latorre, źr. Facebook
Miał 21 lat, kiedy po raz pierwszy zmierzył się ze szczytem ośmiotysięcznym. Wraz z Aracelim Segarrą wszedł wtedy od strony południowej na środkowy wierzchołek Sziszapangmy (8008 m). Następnie, podczas wyprawy Al filo de lo imposible w 1999 r., wspiął się w towarzystwie Juanito Oiarzabala i Juana Vallejo na szczyt Annapurny. Był to dla niego początek przygody z Koroną Himalajów i Karakorum, zaś dla Oiarzabala koniec, gdyż wszedł wtedy na swój czternasty wierzchołek. Przez kolejne sześć lat Latorre nie zdobył żadnego ośmiotysięcznika. W tym czasie bezskutecznie próbował sił na Makalu (dotarł na wysokość 7600 m), wspinał się też na Mount Everest od strony Tybetu. W lipcu 2004 r. brał udział w ekspedycji na K2. Do szczytu brakowało niewiele, poświęcił jednak marzenia, by odszukać Oiarzabala, który zgubił drogę podczas zejścia. Jeździł też na wyprawy do miejsc tak odległych, jak Ziemia Królowej Maud (Antarktyda), region Kyzył Asker (Kirgistan), Nalumasortoq (Grenlandia) czy Georgia Południowa. Dopiero w 2005 r. stanął na kolejnym ośmiotysięczniku - wraz z José Carlosem Tamayo i Juanem Vallejo wspiął się na Shishapangmę. Po dwóch nieudanych próbach: na Kanczendzondze (z Vallejo, Miklem Zabalzą i Yosu Bereciartuą) oraz na Evereście, w 2007 r. wszedł na Broad Peak. Dokonał tego z Edurne Pasabán, Ivánem Vallejo i Silvio Mondinelli, który tym samym ukończył zdobywanie Korony Himalajów i Karakorum. Rok później Ferrán wszedł na Dhaulagiri, stając na szczycie z Edurne Pasaban i Ivanem Vallejo, dla którego był to czternasty ośmiotysięcznik. Latorre postawił sobie za cel zostanie pierwszym Katalończykiem, który zdobędzie Koronę Himalajów i Karakorum. W 2009 r. wraz z Edurne Pasabán i Juanito Oyarzábal wspiął się na Kanczendzondzę. Od tego czasu co roku zdobywał przynajmniej jeden wierzchołek. W 2012 wszedł na Gaszerbrum II, rok później, wraz z Enricem Llonchem, na Lhotse oraz z Azimem Geychisazem na Czo Oju. W 2014 r. zdobył K2, a rok później Gasherbrum I, wraz z Yannickiem Graziani, Tomem Seidenstickerem i Muhammadem Sadiqem. W 2016 r. wspiął z Hansem Wenzlem, Arjunem Vajpai i Boyanem Petrovem na Makalu oraz na Nanga Parbat z Héliasem Milleriouxem i Boyanem Petrovem. Wspinaczką na Mount Everest, 27 maja 2017 r, w wieku 46 lat, ukończył swój projekt CAT14x8000 i został pierwszym Katalończykiem, który zdobył Koronę Himalajów i Karakorum, w dodatku bez korzystania z dodatkowego tlenu.
Ferran Latorre, źr. Facebook
Korona Himalajów i Karakorum
29 kwietnia 1999 - Annapurna (8091 m)
4 października 2005 - Shishapangma (8013 m)
12 lipca 2007 - Broad Peak (8051 m)
1 maja 2008 - Dhaulagiri (8167 m)
5 października 2008 – Manaslu (8156 m)
18 maja 2009 - Kanczendzonga (8586 m)
31 lipca 2012 - Gaszerbrum II (8035 m)
22 maja 2013 - Lhotse (8516 m)
26 września 2013 - Czo Oju (8201 m)
26 lipca 2014 - K2 (8611 m)
24 lipca 2015 - Gaszerbrum I (8080 m)
23 maja 2016 - Makalu (8481 m)
25 lipca 2016 - Nanga Parbat (8126 m)
27 maja 2017 - Mount Everest (8848 m)
Ferran Latorre, źr. Facebook
Za jeden ze swoich najważniejszych sukcesów uważa pokonanie północno-zachodniej grani Gaszerbruma IV (7910 m). Wraz z Alberto Iñurrategui, Jose Carlosem Tamayo, Mikelem Zabalzą i Juanem Vallejo stworzył w 2008 r. trzeci zespół, któremu udało się zmierzyć z tą drogą (po Amerykanach i Koreańczykach). Nie dotarli na sam szczyt, przejście zakończyli pomiędzy północnym a głównym wierzchołkiem.
Anna Makowska
Źródła:
- www.ferranlatorre.com
- Wikipedia
- www.verasatglobal.com/en/ferran-latorre-interview
- www.desnivel.com/expediciones/ferran-latorre-completa-los-catorce-ochomiles-en-el-everest
