Wielkimi krokami zbliża się kolejna, czwarta już edycja Memoriału Skwirczyńskiego. Jest to prawdopodobnie największa w Polsce plenerowa impreza wspinaczkowa. W tym roku ze względu na duże zainteresowanie wydarzenie to poszerza swój zasięg o kolejne rejony. Już 11 maja cały teren Ostańców Jerzmanowickich zapełni się miłośnikami wspinaczki, dobrej zabawy i rywalizacji.
Wszystko to za sprawą jednego, skromnego człowieka – Andrzeja Skwirczyńskiego, w środowisku wspinaczy znanego jako Skwir. Autor niezliczonej ilości dróg wspinaczkowych w naszych krakowskich dolinkach. Warto przypomnieć sobie jego zasługi.
Andrzej Skwirczyński fot. www.kw.krakow.pl
Andrzej Skwirczyński urodzi się 13 października 1943 roku w Nowym Sączu. Do końca okupacji wraz z rodzicami mieszkali w Rożnwie, natomiast po wojnie przenieśli się do Krakowa. Ceniony instruktor taternictwa, alpinista, grotołaz, z wykształcenia geolog. Pracował w Katedrze Ceramiki Specjalnej Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie.
W latach sześćdziesiątych brał udział w wielu akcjach o charakterze sportowym i eksploratorskim w tatrzańskich jaskiniach min.: Śnieżnej, Miętusiej Wyżnej, Koprowej Studni oraz w Bandziochu Kominiarskim po zachodniej części Doliny Kościeliskiej. W swoim dorobku ma także ciekawe ekspedycje zagraniczne. W 1972 roku brał udział w wyprawie, której celem była najgłębsza wówczas jaskinia świata: Pierre Saint Martin. Zaliczył również austriacką Gruberhornhöhle oraz Triglavska Brezna w Alpach Julijskich. W 1974 roku brał również udział w eksploracji jaskiń Iranu i Libanu w górach Zagros. Później w latach 1985, 1987 i 1988 prowadził działalność jaskiniową mającą na celu dokładne poznanie jaskiń w masywach Steinernes Meer i Hagengebirge w Alpach Salzburskich.
Andrzej Skwirczyński fot. www.kw.krakow.pl
Jaskinie nie były jedyną fascynacją życiową Andrzeja. Uwielbiał przebywać w górach. Wspólnie z innymi pracownikami AGH powołał do życia Krakowski Oddział Polskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk o Ziemi. W ramach jednego z projektów zorganizowano badawczą wyprawę w Andy w 1975 roku. Oprócz znaczącego dorobku o charakterze naukowym uczestnikom udało się zdobyć imponującą kolekcję szczytów, a mianowicie: sześć sześciotysięczników i ponad dziesięć pięciotysięczników. Większość z nich zapisała się jako pierwsze polskie wejścia. Andrzej wówczas zaliczył następujące szczyty: Yanapaccha , Nevado Vicos , Huascaran Norte. Kolejny naukowy projekt miał miejsce w 1977 roku kiedy to Andrzej wraz z kilkoma innymi członkami Towarzystwa wybrali się do Turcji i Syrii. Chłopaki dokonali wtedy pierwszego wejścia na wulkan Erciyes Dagi (3916 m) w Turcji. W kolejnych latach Skwir uczestniczył w wielu wyprawach w Alpy organizowanych przez Klub Wysokogórski Kraków. Wspinał się w masywie: Mont Blanc, Königspitze, Hoher Göll, Raxalpe, Triglav. Często w górskie wędrówki zabierał ze sobą narty, na których szusował po zjawiskowych alpejskich stokach.
Andrzej Skwirczyński najbardziej znany jest ze swojej działalności ekiperskiej, która pochłonęła go całkowicie w latach 90. Wytyczył i obił mnóstwo nowych dróg na Jurze Południowej. Dzięki swojej działalności instruktorskiej odkrył potrzebę ułatwienia dostępu do skał osobom uczącym się wspinać. Stąd też większość jego autorskich linii oscyluje w granicach trudności od IV do VI.2. Krąży nawet legenda, która głosi, że to właśnie on jest autorem największej ilości dróg o wycenie V+. W ciągu dziesięciu lat prac ekiperskich Andrzejowi udało się odsłonić i udostępnić dziesiątki pięknych tras. Jednym z jego największych dzieł jest „Zaklęty Mur” , w ubiegłym roku przechrzczony na „Mur Skwirczyńskiego” w Dolinie Będkowskiej. W trakcie prac pomagali mu byli kursanci, a także koledzy z Klubu Wysokogórskiego Kraków.
Andrzej Skwirczyński fot. www.kw.krakow.pl
Andrzej zawsze dbał o ciepłe i pozytywne relacje z okolicznymi mieszkańcami, dzięki czemu nigdy nie było problemu z uzyskaniem zgody na obijanie skał znajdujących się na terenach prywatnych. Był osobą charyzmatyczną z charakterystycznym poczuciem humoru, potrafił zjednać sobie ludzi. Ponadto odznaczał się absolutnym profesjonalizmem w tym co robił. W świecie krakowskich wspinaczy budził ogromny respekt. Śmiało można powiedzieć, iż był nauczycielem z powołania. Zawsze bezinteresownie i z pełnym zaangażowaniem przekazywał innym swoją wiedzę i umiejętności.
5 maja 2009 roku zmarł w wyniku długiej choroby. Pochowano go na Cmentarzu Rakowickim. Od 2010 roku tradycyjnie na początku maja odbywa się słynny już Memoriał Andrzeja Skwirczyńskiego, organizowany przez Klub Wysokogórski Kraków. Zachęcamy do udziału!
Najważniejsze wyprawy:
1970 - jaskinia Gruberhornhöhle (Austria), w masywie Hoher Göll.
1971 - jaskinia Triglavska Brezna (Alpy Julijskie) w masywie Triglavu.
1972 - jaskinia Gouffre Pierre St. Martin w Pirenejach (Francja)
1973 - jaskinia Lamprechtsofen (Austria)
1974 - do jaskiń Iranu i Libanu
1975 - masyw Cordillera Blanca (Andy)
1977 – Turcja i Syria, pierwsze wejście na wulkan Erciyes Dagi (3916 m)
1980 – włoskie Dolomity
{youtube}9SPKbe6FUAY{/youtube}
{youtube}WqqiFaOfntA{/youtube}
Izabela Musiał
