loading...
Turystyka Górska
Sporty Górskie
loading...
Strefa Outdoor
Kultura
loading...
Kultura

Turystyka

Sport

Sprzęt

Konkursy

W życiu każdego wspinacza prędzej czy później rodzi się pytanie, czy nadal wspinać się na własną rękę, a doświadczenie zdobywać od bardziej obytych, starszych kolegów, czy wybrać się na specjalistyczny kurs, który oferowany jest przez kluby wysokogórskie i speleologiczne zrzeszone pod jedną banderą - Polskiego Związku Alpinizmu.

Sama kiedyś stanęłam przed podobnym dylematem i wybrałam drogę szkolenia, dzięki której w moim życiu poznałam wiele ciekawych osób, i być może zabrzmi to trochę górnolotnie - dzięki którym jestem, kim jestem.

Decyzja o kursie to często nieodwracalna zmiana
Podjęcie decyzji o zapisaniu się na kurs, choć na początku nie zdajemy sobie z tego sprawy, może być decyzją ważącą na reszcie naszego życia. I nie ma w tym zdaniu żadnego wyolbrzymiania - poznamy ludzi, przez których nasze życie może potoczyć się innym torem, oddamy pasji, która spowoduje, ze w naszym życiu już nic nie będzie takie samo. Bo wyobraźmy sobie na przykład sytuację stresową - nie w pracy, za biurkiem, po odebraniu telefonu od osoby, która doprowadziła nas właśnie do szewskiej pasji, ale sytuację stresową, gdy w wysokich górach, na kolejnym wyciągu drogi napotykamy problem w stylu przesztywnienie i zatarcie liny, zgubienie sprzętu, nagła burza czy zagubienie się w ścianie. Pojęcie stresu w tym przypadku nabiera zupełnie nowego znaczenia. Świadomie wychodzimy ze strefy własnego komfortu by móc żyć pełniej, głębiej, intensywniej. To przekłada się z kolei na zdrowy dystans do codzienności otaczającego nas świata. Wojciech Kurtyka trafnie określa istotę działania w górach "Wejście w góry jest mistycznym przeżyciem pozytywnym. Ułatwia akceptację negatywnych stron życia: starzenia się, słabnięcia, choroby...Wejście na szczyt jest oczyszczeniem z neurotycznych skutków codziennego życia – z bycia pochłoniętym małymi sprawami. Stres wysysa z Ciebie cały ten niepotrzebny absurd. Po wejściu na szczyt ludzi doznają uczucia odświeżenia i odnowy. Po powrocie do codziennej egzystencji jesteś zwykłym człowiekiem, a nieznerwicowanym zwierzęciem. Poza tym uprawianie wspinaczki to możliwość odkrywania prawdy o samym sobie. Moje rozumienie życia jest ukształtowane przede wszystkim przez góry."

Jaskinia Wielka LitworowaJaskinia Wielka Litworowa

Góry są jak narkotyk, a przygoda z nimi zazwyczaj zaczyna się dość niepozornie
Przygoda z szeroko pojętym wspinaniem zazwyczaj zaczyna się dość niepozornie. Ktoś zabiera nas na ściankę wspinaczkową czy w najbliższe skały, nierzadko stosując “partyzanckie metody alpinistyczne”. Wspinamy się coraz częściej, coraz wyżej, osiągając coraz lepsze wyniki sportowe. Wkrótce naturalną koleją rzeczy chcemy podszkolić swoje umiejętności i iść o krok dalej. Często decyzja pada na działalność w górach wysokich, które nie wybaczają już błędów tak łatwo jak panel wspinaczkowy. Oczywiście nadal możemy korzystać z serdeczności bardziej doświadczonych kolegów, którzy nas zabiorą, pokażą, poinstruują. Z doświadczenia jednak wiem, że w obecnym zabieganym świecie ciężko jest wygospodarować wolny czas i gdy już go mamy, wolimy z reguły poświęcić go na rozwijanie własnych zainteresowań, niż przechodzenie po raz setny tej samej drogi z kolegą - “żółtodziobem”.

Komu jego kurs?
O stale rosnącej modzie na wspinaczkę, utrzymującej się już od lat w naszym kraju świadczą pojawiające się jak grzyby po deszczu ścianki wspinaczkowe - wolno stojące, pod dachem, w szkołach, kończąc na wielkich centrach wspinaczkowych bijących się między sobą o tytuł naj…-większej, -wyższej. Coraz więcej osób przyjeżdża też z roku na rok w skały, czy to na Jurę Krakowsko-Częstochowską czy w Sokoliki. Pod popularnymi drogami tworzą się komitety kolejkowe - a proceder jest w szczególności widoczny w letnie, ciepłe weekendy. W górach rzecz już się ma zupełnie inaczej, choć i tutaj przy doskonałych warunkach pogodowych brać wspinaczkowa rusza w tatrzańskie ściany - liczba ta jest zdecydowanie jednak niższa od wspinaczy skałkowych.
By zdobyć odpowiednie umiejętności warto wybrać się na kurs. Swoją “karierę wspinaczkową”, której uwieńczeniem może być zdobycie karty taternika możemy rozwijać na wiele różnych sposobów. W tym miejscu warto dodać, uprzedzając pytania, że w polskich tatrach w taternickiej działalności powierzchniowej nie trzeba posiadać uprawnień w postaci karty taternika. Została ona zniesiona już jakiś czas temu, nie mniej jednak program szkolenia i kończące go egzaminy uprawniają do ubiegania się o ten dokument. Inaczej jest w przypadku działalności taternickiej jaskiniowej, gdzie takowa karta jest wymagana i często dochodzi do kontroli zespołów wybierających się na akcje.
By wiedzieć, który kurs wybrać pośród mnogości szkół, instruktorów i klubów warto zadać sobie fundamentalne pytanie: do czego taki kurs jest nam potrzebny i co dzięki niemu chcemy osiągnąć. Szczegółowa kwestia dotycząca kursów taternickich - jaskiniowego i powierzchniowego zostanie poruszona w osobnych artykułach, teraz jednak skupmy się pokrótce, jakie oferty kursów mają dla nas kluby wysokogórskie czy speleologiczne Polskiego Związku Alpinizmu. W tym miejscu celowo pomijam ofertę prywatnych szkół wspinaczkowych, gdzie kursy mogą być “bardziej elastyczne” a skupię się na programie szkolenia PZA. By od czegoś zacząć najlepiej wybrać się do jednego z blisko 80 klubów około-górskich (bo i jaskiniowych, i wysokogórskich i akademickich górskich) działających pod szyldem PZA, które znajdują się niemalże w każdym większym mieście, a ich listę znajdziecie na stronie PZA. By rozjaśnić Wam strukturę szkolenia odsyłam do linku: http://pza.org.pl/szkolenie/programy/struktura-szkolenia

Mnich zdobyty, radość nie do opisania - na kursie u Kazia Szycha - fot. Paulina WierzbickaMnich zdobyty, radość nie do opisania - na kursie u Kazia Szycha - fot. Paulina Wierzbicka

Kurs wspinaczki na sztucznej ścianie
Kurs wspinaczki na sztucznej ścianie przygotowuje do samodzielnego korzystania ze sztucznych obiektów wspinaczkowych. Sprzęt omawiany jest pod kątem optymalnych zakupów własnego wyposażenia. Sugerowany czas kursu to około 16 godzin, minimum 2 dni.

Kurs wspinaczki po drogach ubezpieczonych
Przygotowuje do samodzielnego wspinania na wędkę i z dolną asekuracją po drogach wyposażonych w punkty asekuracyjne (obitych) w terenie naturalnym. Daje również podstawy do korzystania z obiektów sztucznych. Zajęcia odbywają się w skałach, a szkolenie trwa około 4 dni. Mogą w nim uczestniczyć osoby niepełnoletnie po uzyskaniu pisemnej zgody prawnych opiekunów.

Kurs wspinania na własnej asekuracji w skałkach
Kurs wspinania na własnej asekuracji w skałkach jest przeznaczony dla absolwentów kursu wspinaczki po drogach ubezpieczonych i stanowi kontynuację programową wyżej wymienionego. Uzupełnia wyszkolenie do poziomu podstawowego kursu wspinaczkowego w skałkach. Przygotowuje do samodzielnego wspinania w rejonach skałkowych niemających charakteru wysokogórskiego, na drogach bez stałej asekuracji. Ukończenie kursu i zdanie egzaminu uprawnia do otrzymania karty wspinacza. Czas kursu wynosi 4 dni i odbywa się w skałach.

Wiedza przekazywana na kursach jest bezcenna - a zdobyte umiejętności pozwalają na przeprowadzenie bezpiecznej akcji górskiej fot. Paulina WierzbickaWiedza przekazywana na kursach jest bezcenna - a zdobyte umiejętności pozwalają na przeprowadzenie bezpiecznej akcji górskiej fot. Paulina Wierzbicka

Podstawowy kurs wspinaczki w skałkach
Kurs podstawowy przygotowuje do samodzielnego wspinania w rejonach skałkowych niemających charakteru wysokogórskiego. Daje również podstawy do korzystania z obiektów sztucznych. Ukończenie kursu i zdanie egzaminu uprawnia do otrzymania karty wspinacza. Kurs taki trwa nie krócej niż 6 dni, z czego 5 dni zajęć musi odbywać się w terenie. Tutaj zajęcia praktyczne w skałkach przeplatane są teorią. Poza skałkami ćwiczenia odbywają się także na sztucznych ściankach wspinaczkowych, bunkrach, murkach, drzewach itp.).

Kurs skałkowo-taternicki
Celem kursu skałkowo-taternickiego jest kompleksowe szkolenie wspinaczkowe od podstaw do wspinaczek tatrzańskich w jednym cyklu. Przygotowuje do samodzielnego i bezpiecznego uprawiania wspinaczki w górach pozbawionych pokrywy śnieżnej. Ukończenie kursu i zdanie egzaminu uprawnia do otrzymania karty taternika. Kurs składa się z wykładów, zajęć praktycznych i wspinaczek, zgodnie z wykazem. Program realizowany jest w skałkach i w górach (podział czasu – wedle uznania instruktora). Przynajmniej połowa wspinaczek górskich musi odbywać się w Tatrach, a pozostałe mogą być zrealizowane w innym rejonie o charakterze wysokogórskim. Zajęcia z autoratownictwa mogą odbywać się w terenie skałkowym.

Kurs taternicki
Kurs taternicki przygotowuje do samodzielnego i bezpiecznego uprawiania wspinaczki w górach pozbawionych pokrywy śnieżnej. Ukończenie kursu i zdanie egzaminu uprawnia do otrzymania karty taternika. Do kursu mogą przystępować osoby posiadające kartę wspinacza lub zaświadczenia upoważniające do otrzymania karty wspinacza. Program kursu realizowany jest przynajmniej w połowie w Tatrach. Połowa zajęć wspinaczkowych może odbywać się w innym rejonie o charakterze wysokogórskim. Kurs powinien obejmować przynajmniej 10 dni zajęć w terenie (w tym 9 dni wspinaczkowych).

Wiedzę na temat poręczowania zdobywa się najpierw w skałach, a następnie w praktyce stosuje w jaskiniach fot. Iza WłosekWiedzę na temat poręczowania zdobywa się najpierw w skałach, a następnie w praktyce stosuje w jaskiniach fot. Iza Włosek

Kurs podstawowego taternictwa jaskiniowego
Celem kursu jest nabycie przez szkolonego wiadomości, umiejętności i nawyków pozwalających na samodzielne, bezpieczne uprawianie taternictwa jaskiniowego. Ukończenie tego kursu trwającego około rok a składającego się z części teoretycznej oraz praktycznej (w skałach, dwa obozy tatrzańskie: letni i zimowy) gwarantuje przystąpienie do egzaminu na kartę taternika. Po ukończeniu tego szkolenia można również bezpośrednio zacząć kurs taternicki (powierzchniowy)
Mnogość przygotowanej oferty szkoleniowej oraz uginające się pod naporem sprzętu półki w sklepach w porównaniu z trudami napotykanymi na swej wspinaczkowej drodze pokoleniu wstecz, to wręcz wymarzona sytuacja by nic tylko się szkolić i wspinać! I choć posiadanie samej karty taternika nie jest już obowiązkowe, to przebycie kursu i nabycie odpowiednich umiejętności jest bezapelacyjnie bezdyskusyjne!

Paulina “Polly” Wierzbicka

loading...
Dla Niej
loading...
Dla Niego
loading...
Dla Dzieci

Artykuły Strefy Outdoor

loading...
Nowości
Produkty i testy
Porady
Producenci