loading...
Turystyka Górska
Sporty Górskie
loading...
Strefa Outdoor
Kultura
loading...
Kultura

Turystyka

Sport

Sprzęt

Konkursy

"Przyjaciela nie opuszcza się nawet wtedy, gdy jest już tylko bryłą lodu" - piękne słowa z dawnych czasów. Większość ludzi wspinających się, czy chodzących po górach chciałaby czasami zatrzymać czas. Żeby stał jeszcze "kurnik" w Moku, żeby spotkać Janka Długosza na werandzie, a w słoneczne dni przejść się nad Czarny staw pod Rysami i zobaczyć co najmniej kilka zespołów wspinających się na Kazalnicy; znów usłyszeć o polskich sukcesach w Himalajach i mieć nadzieję, że nie siedem a czternaście ośmiotysięczników zimą zdobyli jako pierwsi Polacy.

Dlaczego ten Klub?

"Przyjaciela nie opuszcza się nawet wtedy, gdy jest już tylko bryłą lodu" - piękne słowa z dawnych czasów. Większość ludzi wspinających się, czy chodzących po górach chciałaby czasami zatrzymać czas. Żeby stał jeszcze "kurnik" w Moku, żeby spotkać Janka Długosza na werandzie, a w słoneczne dni przejść się nad Czarny staw pod Rysami i zobaczyć co najmniej kilka zespołów wspinających się na Kazalnicy; znów usłyszeć o polskich sukcesach w Himalajach i mieć nadzieję, że nie siedem a czternaście ośmiotysięczników zimą zdobyli jako pierwsi Polacy. Czy chcielibyście należeć do takiego Klubu Wysokogórskiego, gdzie turysta będzie mógł zasiąść obok zdobywcy Korony Himalajów, a młody wspinacz po przejściu skałkowej V będzie mógł pogadać z kimś kto niedawno zrobił VI.7? Czy chcielibyście należeć do Klubu gdzie myśli się i rozmawia o górach? Jeśli tak to zapraszamy Was do nas.

Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

 

Znane i nieznane cytaty:

"Niezliczeni wspinacze wyjeżdżają z miast każdej niedzieli, by odbyć swą pielgrzymkę w góry. Ich entuzjazm i dążenia są zwykle takie same jak te, które inspirowały Winklera, Preussa, Buhla czy Bonattiego. Wieczorne niebo robi się równie różowe dla przeciętnego wspinacza. Jego pragnienie jest w równej mierze zaspakajane świeżą źródlaną wodą, a jodły szumią na wietrze każdemu wędrowcowi podążającemu w stronę domu. Jedynie entuzjazm i miłość do natury są niezbędne, by móc cieszyć się tymi delicjami. Szósty stopień nie ma tutaj znaczenia. Góry są sprawiedliwe. Nie biorą pod uwagę klasy i trudności, wielkości czy siły wyrazu. Oddają każdemu tyle, ile on sam wniósł. Potrafią dać więcej turyście, niż zdobywcy "direttissimy". Zależy to od nastawienia. Stopień trudności nie odgrywa znaczącej roli. Jeżeli ktoś osiągnął limit swoich możliwości na trójce, nie powinien próbować jej przekraczać. Może osiągnąć tyle samo zadowolenia z licznych wspinaczek trzeciego stopnia, jak ktoś inny na takiej samej ilości szóstek. Każdy powinien zdawać sobie prawę z tego, na co go stać, a czego nie jest w stanie zrobić i do tego dostosować swoje zamierzenia. Głownie z tego właśnie powodu stopień trudności nie powinien być identyfikowany z poziomem dokonań; każdy musi mieć możliwość wyboru swojej drogi... ."

REINHOLD MESSNER

Reinhold Messner, Siódmy stopień, przeł. I. Hudowska, Wydawnictwo AT.


Brałem udział w wielu wyprawach, niejedną sam organizowałem i twierdzę stanowczo, kategorycznie, że oprócz dokładnego przemyślenia, zaplanowania, zaopatrzenia i przeprowadzenia wyprawy potrzebny jest jeszcze jeden czynnik, który osobiście, po blisko trzydziestoletnim doświadczeniu, skłonny jestem uważać za podstawowy i absolutnie konieczny. Jest nim uczucie przyjaźni łączącej uczestników, jest nim to, co nazywamy na pozór dziwnie brzmiącym mianem - braterstwo liny. Odkryliśmy te prawdę na ścianach i skalnych graniach naszych Tatr. Przekazały ją nam stare, a jakże piękne tradycje polskiego taternictwa. Chciałbym, bardzo chciałbym, aby ta książka, trafiwszy do rąk polskiego czytelnika, była właśnie tak rozumiana i tak przyjęta. By "znak przyjaźni" towarzyszył jej nadal.

OSTROWSKI WIKTOR

Ostrowski Wiktor, Wyżej niż kondory, Wydawnictwo Czytelnik, Warszawa 1984.


Nie lubimy rozmawiać o moralności, strachu i odwadze. Lęk jest towarzyszem każdego alpinisty, i prawdziwym bohaterstwem jest umiejętność opanowania go. Dochodzi do tego jeszcze odpowiedzialność - za siebie i innych. Wypadek w górach często jest wynikiem braku krytycyzmu wobec własnych umiejętności czy też nierealnej oceny sytuacji. W alpinizmie, moim zdaniem, obowiązuje pewien styl, a nawet elegancja. Nie uznaję zdobywania szczytów za wszelką cenę - za cenę czarnych plam przed oczyma, spowodowanych morderczym wysiłkiem, odmrożeń rąk i nóg, pozostawienia partnera na pewną śmierć, by ocalić własne życie. Odwaga bez rozsądku to bezrozumne, śmiertelnie niebezpieczne szaleństwo. A człowiek musi być człowiekiem niezależnie od wysokości.

Andrzej Zawada

Ewa Matuszewska, Lider - górskim szlakiem Andrzeja Zawady, Wydawnictwo Iskry, Warszawa 2003.

loading...
Dla Niej
loading...
Dla Niego
loading...
Dla Dzieci

Artykuły Strefy Outdoor

loading...
Nowości
Produkty i testy
Porady
Producenci