Tytuł artykułu - Ostatni wojownicy...

Przypomniałem sobie, że kilka lat temu na Wzgórzu 502, pod Operą Żebraczą byłem świadkiem takiej mniej więcej rozmowy pomiędzy Krzyśkiem Pankiewiczem a Ludwikiem Wilczyńskim (przytaczam z pamięci):

- K. Pankiewicz: Coś mi kark sztywnieje, może to tężec?

- L. Wilczyński: I potem będzie, że himalaista Krzysztof Pankiewicz zmarł na tężec.
(Śmiech)

- Pankiewicz/Wilczyński: … na pogrzebie wszyscy pokładą się ze śmiechu!”
(śmiech)

W końcu panowie uzgodnili, że to od zadzierania głowy do góry przy asekuracji.



Zmieniany 1 raz(y). Ostatnia zmiana 2009-08-20 08:52 przez Tomek.