loading...
Turystyka Górska
Sporty Górskie
loading...
Strefa Outdoor
Kultura
loading...
Kultura

Turystyka

Sport

Sprzęt

Konkursy

Najwyższy szczyt polskich Sudetów Wschodnich oraz najwyższy szczyt Masywu Śnieżnika, leżący u podnóża Międzygórza i Stronia Śląskiego, ważny punkt podczas wycieczki na Dolny Śląsk. Trawiasta kopuła szczytu przewyższa 100 – 300 m okoliczne wierzchołki, jako jedyna wystaje ponad granicę lasu. Ze Śnieżnika rozciąga się wspaniały widok na Sudety – od Karkonoszy po Jesioniki.

Śnieżnik (1425 m n.p.m)

Czasami widoczne są nawet Beskidy i Ślęża, a także położone na północy jezioro Otmuchowskie i Nyskie. Wieczorami można zobaczyć światła dochodzące w Wrocławia, a podobno na południowym zachodzie widać Pragę.

Śnieżnik widziany ze Średniaka

Śnieżnik widziany ze Średniaka fot: www.snieznik.com

Położenie i budowa geologiczna

Śnieżnik stanowi zwornik Masywu Śnieżnika, z którego rozchodzi się kilka grzbietów. Od strony południowej są to dwa pasma - jedno całkowicie położone w Czechach oraz drugie - graniczne wraz z Małym Śnieżnikiem czy Trójmorskim Wierchem. Od strony północnej jest to pasmo z Czarną Górą, za którą, dalej na północ, za Przełęczą Puchaczówka, rozciąga się pasmo Krowiarek. Ono również wchodzi w skład Masywu Śnieżnika. Od wschodu jest to niższe pasmo biegnące do granicy Masywu Śnieżnika z Górami Bielskimi – do Przełęczy Płoszczyny. Sam szczyt Śnieżnika jest bardzo płaski, jest to właściwie duża polana.

Struktura geologiczna Masywu nazywana jest metamorfikiem Śnieżnika lub metamorfikiem lądecko – śnieżnickim. Wschodnią część Śnieżnika budują twarde granitognejsy śnieżnickie oraz gnejsy gierałtowskie. Natomiast zachodnią część szczytu tworzy grupa skał zwana łupkami łyszczykowymi. W trzonie masywu występują głęboko zalegające rudy uranu, które w niektórych miejscach zbliżają się do powierzchni. Kopułę Śnieżnika przecina ogromna ławica utworzona z niewielkich soczew marmuru, które wychodzą po stronie polskiej i morawskiej.

Widok w kierunku Małego Śnieżnika

Widok w kierunku Małego Śnieżnika fot: www.snieznik.com

Przyroda

Śnieg na Śnieżniku utrzymuje się przez ponad 200 dni w roku. Pierwsze opady zdarzają się już w sierpniu, natomiast jest dużo więcej słonecznych dni w porównaniu ze szczytami Karkonoszy. Na szczególną uwagę zasługuje flora i fauna występująca na Śnieżniku. Kopuła szczytu wraz z fragmentem lasu górnoreglowego i łąk wysokogórskich tworzy rezerwat, który chroni roślinność piętra subalpejskiego. Większą część rezerwatu obejmują lasy. Na uwagę zasługują torfowiska występujące na ścianach Śnieżnika. Niektóre z chronionych roślin w rezerwacie to m.in.: fiołek sudecki, dzwonek brodaty, omieg górski czy szczwoligorz pochwiasty. Rośliny łąkowe typowe dla rejonów wysokogórskich to np. :turczyca tęga, czarniawa, szczaw alpejski, modrzyk górski. Także fauna występująca na Śnieżniku jest bardzo bogata. Można zaobserwować wiele gatunków zwierząt takich jak: jeleń szlachetny, sarna europejska, dzik, kozica, borsuk i nieco mniejsze: lis, gronostaj czy kuna leśna. Oprócz tego występują tam również: salamandra plamista, traszka górska, zaskroniec zwyczajny i żmija zygzakowata. Ciekawym zjawiskiem są malutkie owady żyjące na śniegu takie jak: pośnieżniki, ponowce, wojsiłki i skoczonogi.

Turystyka

Na Śnieżnik można dotrzeć kilkoma trasami, najpopularniejsze z nich to drogi z Międzygórza, Przełęczy Puchaczówka, z Kletna i z Przełęczy Płoszczyna.

Od strony Międzygórza na Śnieżnik prowadzi kilka szlaków. Najkrótszy, a zarazem najtrudniejszy jest szlak czerwony. Trasa wiedzie łagodnie przez dolinę Wilczki, po czym ostro biegnie w górę na zbocza Średniaka. Po stromym podejściu droga spokojnie prowadzi na południowe stoki Średniaka, za którymi aż do Hali pod Śnieżnikiem można podziwiać urwiska Czarnego Dołu. Przed dotarciem na schronisko na Hali pod Śnieżnikiem należy pokonać strome podejście przez łąkę. Na Hali znajduje się Schronisko PTTK Na Śnieżniku. Innym wariantem trasy z Międzygórza jest wybór żółtego szlaku. Po początkowym podejściu, szlak dociera na rozległe łąki przysiółka Jaworek Górny, skąd widoczny jest Mały Śnieżnik i Czarna Góra, a zimą działają dwa wyciągi narciarskie. Dalej szlak prowadzi pod Szeroką Kopę aż do skrzyżowania z szlakiem niebieskim z Międzylesia na Halę pod Śnieżnikiem. Trasę kontynuujemy niebieskim szlakiem, którym przechodząc przez górnoreglowy bór – Umarły Las, dociera pod szczyt Małego Śnieżnika, a następnie w dół na Halę pod Śnieżnikiem. Z Hali w obu wariantach trasy zielonym szlakiem podchodzimy na szczyt Śnieżnika.

Z Przełęczy Puchaczówka aż do Hali pod Śnieżnikiem prowadzi czerwony szlak. Na początku droga wiedzie stromo na Czarną Górą, na którą możemy podjechać również kolejką linową. Dalej przez Żmijowiec dochodzimy na Halę pod Śnieżnikiem, skąd już zielonym szlakiem docieramy na szczyt.

Szerszy widok ze szczytu m.in na Czarną Górę

Szerszy widok ze szczytu m.in na Czarną Górę fot: www.snieznik.com

Z Kletna lub wcześniej ze Stronia Śląskiego na Halę pod Śnieżnikiem prowadzi żółty szlak. Dalej droga przechodzi przez bramę rezerwatu „ Jaskinia Niedźwiedzia”. W jaskini w 1966 odnaleziono kości zwierząt, głównie niedźwiedzi jaskiniowych z epoki lodowcowej. Fragment jaskini udostępniony jest do zwiedzania, gdzie można podziwiać barwne formy naciekowe oraz ekspozycje szczątków jaskiniowych zwierząt. Do tej pory zbadano ponad 2 km korytarzy, natomiast zwiedzać można ponad 400 m środkowego poziomu jaskini.

Z Przełęczy Płoszczyna na szczyt Śnieżnika prowadzi szlak zielony, który biegnie praktycznie cały czas wzdłuż granicy. Po drodze można obserwować jedne z większych nachyleń Śnieżnika – tzw. Leje.

Słoń w górach

Słoń w górach fot: www.snieznik.com

Historia

Śnieżnik stał się popularny od roku 1838, kiedy to Śnieżnik i okolice stały się własnością księżnej Marianny Orańskiej. W 1871 roku na polecenie księżnej wybudowano schronisko – tzw. Szwajcarka (obecnie Schronisko PTTK Na Śnieżniku). W latach osiemdziesiątych XX wieku schronisko zostało gruntownie odremontowane i zmodernizowane. Wciąż jednak główną część stanowi Szwajcarka, która została wybudowana na polecenie księżnej. Jest to jedno z najstarszych schronisk w Polsce. Do początku XXI wieku do schroniska nie był doprowadzony prąd. W latach 80. XX wieku były próby stworzenia turbiny wiatrowej, dzięki której udało się w niewielkim stopniu dostarczyć elektryczność. Obecnie problem został rozwiązany dzięki elektrowni wodnej wybudowanej na potrzeby schroniska.

Ciekawostki

- W celu popularyzacji Śnieżnika Kłodzkie Towarzystwo Górskie w latach 1895 – 1899 wybudowało kamienną wieżę widokową im. Cesarza Fryderyka Wilhelma II w najwyższym punkcie szczytu. Miała on 33,5 metra wysokości i 6 kondygnacji. Taras widokowy był przykryty szklanym dachem. Na parterze wieży utworzono schronisko awaryjne. Po II wojnie światowej wieża nie miała właściciela, po czym w 1973 roku została wysadzona w powietrze. Po wieży do dziś został stos kamieni.

- Po stronie czeskiej w 1912 roku z inicjatywy MSSGV (Mährisch-Schlesischer Sudetengebirgsverein - Morawsko-Śląskie Sudeckie Towarzystwo Górskie) oddano do użytku schronisko Lichtensteina. Nazwa schroniska pochodzi do księcia Lichtensteina, do którego w tym czasie należały te tereny. Wspomógł on również tę budowę swoim majątkiem. Po II wojnie światowej schronisko zaczęło podupadać. W 1968 zamknięto je ze względu za zły stan techniczny a w 1971 wyburzono. Obecnie po schronisku zostały piwnice w średnim stanie i rzeźba słonika. W 1932 roku, w dwudziestą rocznice zakończenia budowy schroniska, członkowie grupy artystycznej Jescher ustawili rzeźbę słonika, który był ich symbolem. Dla Czechów ta rzeźba stała się symbolem Śnieżnika.

Katarzyna Sender

Źródła:
- www.snieznik.com
- „Sudety”, Cyprian Skała, Wydawnictwo Pascal 1998

loading...
Dla Niej
loading...
Dla Niego
loading...
Dla Dzieci

Artykuły Strefy Outdoor

loading...
Nowości
Produkty i testy
Porady
Producenci