loading...
Turystyka Górska
Sporty Górskie
loading...
Strefa Outdoor
Kultura
loading...
Kultura

Turystyka

Sport

Sprzęt

Konkursy

Według górali i starodawnych legend, owa okolica pełna jest zaklętych skarbów. Obecnie stworzono tam ścisły rezerwat ze względu na bogatą roślinność, ostoję niedźwiedzi i kozic.

Młynarz (2170 m n.p.m.)
(słow. Mlynár Veľký Mlynár, niem. Müller, węg. Molnár)

Jest to rozłożysty szczyt na Słowacji, w bocznej grani Tatr Wysokich, która na tym odcinku odchodzi od Żabiego Szczytu Wyżniego.
Grań Młynarza oddziela Dolinę Żabich Stawów Białczańskich od Dolny Ciężkiej i głównej części Doliny Białej Wody.

Masyw od Żabiego Szczytu Wyżniego oddzielony jest Młynarzową Przełęczą. Od Młynarzowej Przełęczy grań biegnie początkowo na północny wschód do wierzchołka najwyższego punktu- Wielkiego Młynarza, potem dalej na północ.

Młynarz (2170 m n.p.m.)

Młynarz widziany z Doliny Laczej, źródło- wikipedia, autor- Kristo

Znajdują się tam m.in.:
-Młynarzowa Przełęcz,
-Młynarzowe Turnie,
-Widłowe- Siodła, Turnia i Zwornik,
-Młynarzowe- Czubki, Przechyba, Wrótka, Zęby,
-Wielki Młynarz,
-Pośredni Młynarz,
-Mały Młynarz,
-Basztowy Zwornik,
-Jarząbkowa- Przehyba, Zwornik,
-Skoruśniak- część grani Młynarza charakteryzująca się bujną roślinnością. Jej najwyższym wzniesieniem jest Skoruszowa Turnia (1804 m n.p.m.).

Sam Wielki Młynarz ma trzy wierzchołki, z których główny jest południowy. Dwa pozostałe, położone na północ i południowy wschód od niego, są o ok. 40 m niższe. Wierzchołki główny i północny rozdzielone są Młynarzową Szczerbiną. Z kolei Mały Młynarz ma dwa wierzchołki, pomiędzy którymi znajduje się Przełęcz Korosadowicza.

Opisywana grań główna ma wiele odgałęzień, dzięki czemu Młynarz jest jednym z najbardziej skomplikowanych topograficznie obiektów w Tatrach.

Do najciekawszych ścian należą:
-północno-wschodnia Małego Młynarza (ok 300 m wys.),
-wschodnia Młynarczyka (ok. 300 m wys.),
-południowo-wschodnia (również ok. 300 m wys.)

Zbocza Młynarza poprzecinane są licznymi żlebami, do których należą (kolejno od północy zgodnie z ruchem wskazówek zegara):
-Skoruszowy Żleb,
-Jarząbkowy Żleb,
-Młynarczykowy Żleb,
-Białowodzki Żleb,
-Żleb Między Kopy,
-Ciężki Młynarzowy Żleb,
-Żleb pod Widłę,
-Białczański Młynarzowy Żleb.

Młynarz (2170 m n.p.m.)

Widok w stronę Żabiego Wyżniego z Małego Młynarza, źródło- Portal Górski

Turystyka i wspinanie:

Na wierzchołek nie prowadzi żaden znakowany szlak turystyczny, ale jest on dostępny dla doświadczonych turystów górskich.
Podejście choć możliwe jest różnym wariantami, ale odbywa się zawsze od strony Doliny Białki.

Na wierzchołek prowadzą m.in. następujące drogi taternickie- rejon ten jest bardzo „bogaty” gdy chodzi o możliwości wspinaczkowe:
-depresją północno-wschodniej ściany Małego Młynarza (droga Korosadowicza),
-prawym filarem północno-wschodniej ściany głównego wierzchołka Małego Młynarza (droga Kurtyki),
-”Direttisimą” północno-wschodniej ściany głównego wierzchołka Małego Młynarza,
-środkową częścią północno-wschodniej ściany głównego wierzchołka Małego Młynarza (droga Nyki- tzw. :Sprężyna”),
-środkiem północno-wschodniej ściany Wielkiego Młynarza,
-prawą częścią wschodniej ściany Młynarczyka (droga Kowalewskiego i Paluchy),
-środkową częścią wschodniej ściany Młynarczyka (przez tzw Badyl),
-środkową częścią wschodniej ściany Młynarczyka (droga Kurczaba),
-lewą częścią wschodniej ściany Młynarczyka (droga Pankiewicza i Wolfa).

Młynarz (2170 m n.p.m.)

Młynarz (2170 m n.p.m.), fot. Julita Chudko

Historia:

Drogi w masywie Młynarza były od dawna znane góralom.
Nieznana jest dokładna data pierwszego wejścia turystycznego.

W 1867 Jan Jarząbek znalazł w masywie szczątki ludzkie- najprawdopodobniej jakiegoś koziarza.

Przewodnik z Zakopanego- Wojciech Samek w 1877 miał uprawnienia do prowadzenia wycieczek na Młynarza, ale nie ma informacji o odbytych wejściach w jego towarzystwie w tym masywie.

Pierwsze odnotowane wejścia turystyczne:
-pomiędzy 1881 a 1885– Ludwik Chałubiński wraz z przewodnikami– Wojciechem Bukowskim i Janem Gronikowskim wchodzą na szczyt w sezonie letnim,
-4 lutego 1914, na górę wchodzą Józef Lesicki i Józef Oppenheim i jest to perwsze odnotowane wejście zimowe na ten szczyt.

Ciekawostki:

Najciekawszy widok na Młynarza przedstawia się z polany Białej Wody w Dolinie Białej Wody, ku której opada on licznymi urwiskami.
Od polskiej strony Młynarz wraz z Doliną Białej Wody, jest dobrze widoczny np. z drogi do Morskiego Oka.

Nazwa Młynarza pochodzi od jednej ze skał przypominającej kształtem młynarza dźwigającego młyński kamień. Jest to tzw. Przeziorowa Turnia, położona we wschodniej grani Wielkiego Młynarza. W turni znajduje się okno skalne, widoczne dobrze z Doliny Białej Wody. Nazwa przez pomyłkę została przesunięta z turni na cały masyw. Wcześniej szczyt nazywany był Wierchem nad Młynarzem.

Boczne granie Młynarza schodzące do leżącej u jego podnóży Doliny Białej Wody zakończone są skalnymi lub trawiastymi urwiskami. Poprowadzono nimi wiele dróg wspinaczkowych. Młynarz był także uczęszczany przez juhasów, koziarzy i strzelców.

Bardzo osobliwe i dzikie miejsce przyrodnicze w Tatrach (urwiskowe lasy limbowe, połacie wiszącej kosodrzewiny, „pionowe trawniki”).
Niegdyś Młynarz był ulubionym terenem dla kłusowników z obu stron Tatr.

{youtube}Zc83IYdL7ZU{/youtube}

ŹRÓDŁA:
- “Najpiękniejsze szczyty tatrzańskie”, J. Kurczab, M. Wołoszyński, Warszawa 1991,
- "Nieznane Tatry- PRZEWODNIK WYSOKOGÓRSKI", L. Jaćkiewicz, Kraków 2010,
- "Tatry słowackie- przewodnik", J.Nyka, Latchoczew 2002,
- Internet.

Bartosz Michalak

loading...
Dla Niej
loading...
Dla Niego
loading...
Dla Dzieci

Artykuły Strefy Outdoor

loading...
Nowości
Produkty i testy
Porady
Producenci