Tym razem parę cennych, podstawowych uwag gdy chodzi o zastosowanie czekana/dziabki - przedmiotu jakże ważnego i potrzebnego zimą w Tatrach. O tej porze w górach chyba każdemu przyda się krótki "kurs" z zakresu posługiwania się takim sprzętem.

Umiejętne posługiwanie się czekanem, umożliwia pokonywanie wszystkich form śniegu i lodu oraz korzystanie z rozmaitych formacji górskich w różnych porach roku.
Długość czekana jest zróżnicowana. Najkrótsze czekany służą do trudnej wspinaczki lodowej, najdłuższych używają wysocy alpiniści jako laski w łatwym terenie. Optymalna długość czekana zależy bardziej od planowanego użycia, niż od wzrostu użytkownika.

Agencja Trekking Sport, turystyczna zima w Tatrach, północna grań Pośredniej TurniAgencja Trekking Sport, turystyczna zima w Tatrach, północna grań Pośredniej Turni

Dziabki jako takie (krótsze od zwykłych czekanów) gorzej sprawują się podczas hamowania. W większości przypadków do wspinaczki na stokach o średnim nastromieniu i do hamowania czekanem oraz auto asekuracji dobrze sprawuje się czekan 60-70 cm. Czekany, ogólnie (najlepiej te dłuższe) przydają się do budowy punktów asekuracyjnych i sondowania nawisów lub mostów śnieżnych. O różnych rodzajach czekanów i ich wyborze w zależności od naszej aktywności i "czekających go zadań" traktował już wcześniejszy artykuł na stronie PG. Tu więc celowo pominę ten wątek.

A jak używać czekana?
- na zdecydowanej większości trasy czekana używa się jako laski, trzeciego punktu podparcia,
- podczas trawersowania stoku czekan trzymamy zawsze w ręce znajdującej się bliżej soku,
- w razie poślizgu natychmiast łapiemy drugą ręką za stylisko zaraz przy powierzchni śniegu i przenosimy na nie ciężar ciała,
- podczas podnoszenia się z upadku podciągamy się na stylisku wbitym w śnieg, drugą rękę cały czas trzymamy na głowicy zabezpieczając się tym samym przed wypadnięciem czekana.
- podczas zejścia najszybszą metodą jest schodzenie przodem i wybijanie sobie stopni piętami, czakana używamy wtedy tylko do utrzymania równowagi trzymając go jedną ręką lekko z tyłu. Przy bardziej stromych stokach zaleca się schodzenie tyłem.
Obowiązują także pewne uniwersalne zasady jeśli chodzi o techniki hamowania czekanem.

Dla przykładu na stronach:


http://plecakowiec.pl/poradnik/czekan-co-to-takiego-jaki-wybrac-jak-go-uyywac/
http://e-gory.pl/porady/wspinaczka/jak-uzywac-czekana-turytycznego/

znajdują się szczegółowe porady dotyczącego posługiwania się czekanem, zasadami jego chwytania, przydatności czekana do budowy punktu asekuracyjnego i co właśnie najważniejsze - hamowania swobodnego ślizgu ze stoku o zróżnicowanych kątach nachylenia. Z pewnością, szczególnie o tej porze roku, będą one przydatne dla każdego.

Jednak ten tekst, wszelkie inne artykuły, poradniki i filmy nie wystarczą. Zanim wybierzemy się w stromy, niebezpieczny teren, warto przetestować swoje zachowania i reakcje z czekanem w bezpiecznym, w miarę możliwości znajomym terenie. W sytuacji ekstremalnej, kiedy od naszej prawidłowej reakcji zależy wielokrotnie nawet nasze życie, mamy dosłownie ułamki sekund na podjęcie właściwych decyzji i nie ma absolutnie czasu na zastanawianie się.

Technik poruszania się w górskim terenie zimą warto nauczyć się na specjalistycznych kursach z zakresu turystyki zimowej. Program takich zajęć obejmuje m.in.:
- dobór ubioru, wyposażenia i co najbardziej istotne - planowanie wycieczki,
- naukę chodzenia w rakach, posługiwanie się właśnie czekanem,
- asekuracja liną, podstawowe węzły oraz budowa stanowisk,
- garść cennych informacji z zakresu zagrożenia lawinowego i zachowanie w sytuacjach awaryjnych (w tym pierwsza pomoc).

Bartosz Michalak

{youtube}dT8VRqF6tqg{/youtube}
{youtube}cX0Nm-t9JsE{/youtube}

Źródła:
- http://plecakowiec.pl/poradnik/czekan-co-to-takiego-jaki-wybrac-jak-go-uzywac/ ,
- http://e-gory.pl/porady/wspinaczka/jak-uzywac-czekana-turytycznego/ ,
- Internet