Medycyna

Obrzęk płuc to przypadłość, która występuje nie tylko na wysokości. Jednak nad poziomem morza dotyka najczęściej osób z chorobą serca, w górach – osób zdrowych. Może skończyć się w obu przypadkach tak samo – śmiercią.

W artykule przedstawiono aktualne poglądy na temat występowania w ustroju tlenku azotu i jego udziału w reakcjach zarówno adaptacyjnych, jak i patologicznych, w warunkach ostrego niedotlenienia wysokościowego

Skrajne wysokości z powodu ostrego niedostatku tlenu stanowią dla fizjologii ludzkiego organizmu poważne wyzwanie. Amerykańska Medyczna Ekspedycja Badawcza na Everest została zorganizowana specjalnie w celu zbadania reakcji człowieka na takie warunki. Zakończyła się ona sukcesem; uzyskano dane fizjologiczne na wysokości ponad 6000 metrów oraz kilka pomiarów na samym szczycie.

Najcięższą postacią choroby wysokościowej jest wysokościowy obrzęk mózgu. Najczęściej poprzedzany jest objawami ostrej choroby wysokogórskiej (AMS - Acute mountains sickness) takimi jak bardzo silne, uporczywe bóle głowy i wymioty. Jest uważany za jej schyłkowe stadium. Jednak trzeba mieć na uwadze także fakt, iż brak poprzedzających objawów nie wyklucza możliwości pojawienia się HACE.

Najlepszym sposobem leczenia każdej choroby jest nie dopuszczenie do jej rozwinięcia. Tak też w przypadku AMS (Acute Mountain Sickness), najlepszym sposobem radzenia sobie z nią jest profilaktyka pierwotna, czyli prawidłowa AKLIMATYZACJA, o czym pisałam w dwóch poprzednich artykułach.