Stopnie zagrożenia lawinowego – służą do oznaczenia prawdopodobieństwa zejścia lawiny w górach. Skala jest pięciostopniowa i powszechnie stosowana w ratownictwie międzynarodowym - obowiązuje również w Polsce. Stopnie zagrożenia ogłasza się w komunikatach (raportach) lawinowych, publikowanych w lokalnych i ogólnopolskich środkach przekazu (radio, telewizja, prasa).
fot: topr.pl
Ujednolicenie skal zagrożenia lawinowego nastąpiło podczas zjazdu europejskich ostrzegawczych służb lawinowych w Wilbad Krenth w 1993. Polską regulację prawną zapisano w Rozporządzeniu Rady Ministrów z 6 maja 1997. Przy sporządzaniu komunikatu bierze się pod uwagę stabilność pokrywy śnieżnej oraz prawdopodobieństwo samoistnego i mechanicznego wyzwolenia lawiny.
Stopnie zagrożenia lawinowego
1. stopień – niski
Pokrywa śnieżna jest na ogół dobrze związana i stabilna. Wyzwolenie lawiny na ogół jest możliwe tylko przy dużym obciążeniu dodatkowym** w nielicznych miejscach w bardzo stromym, lub ekstremalnym terenie*. Możliwe jest samorzutne schodzenie lawin głównie w postaci zsuwów i małych lawin***. Na ogół dogodne warunki dla wędrówek. Szczególną ostrożność należy zachować na stokach ekstremalnych i bardzo stromych.
2. stopień – umiarkowany
Pokrywa śnieżna jest umiarkowanie związana na niektórych stromych stokach*, na ogół jednak jest związana dobrze.
Wyzwolenie lawiny jest możliwe zwłaszcza przy dużym obciążeniu dodatkowym**, przede wszystkim na stromych stokach*. Nie należy spodziewać się samorzutnego schodzenia dużych lawin***.Częściowo niekorzystne warunki.
Poruszanie się wymaga umiejętności oceny lokalnego zagrożenia lawinowego i odpowiedniego wyboru trasy szczególnie na wszystkich stromych stokach* oraz na stokach średnio stromych* szczególnie wskazanych pod względem wystawy i wysokości.
3. stopień – znaczny
Pokrywa śnieżna jest umiarkowanie lub słabo związana na wielu stromych stokach*.
Wyzwolenie lawiny jest możliwe już przy małym obciążeniu dodatkowym**, przede wszystkim na stromych stokach*. W niektórych przypadkach możliwe jest samorzutne schodzenie średnich, a sporadycznie także dużych lawin***. Warunki w znacznej mierze niekorzystne.
Poruszanie się wymaga bardzo dużego doświadczenia oraz posiadania bardzo dużej zdolności do lawinoznawczej oceny sytuacji. Należy unikać stromych stoków* szczególnie wskazanych pod względem wystawy i wysokości*.
4. stopień – wysoki
Pokrywa śnieżna jest słabo związana na większości stromych stoków*. Wyzwolenie lawiny jest prawdopodobne na licznych stromych stokach już przy małym obciążeniu dodatkowym**. Możliwe jest samorzutne schodzenie licznych średnich, a często również dużych lawin***. Warunki zdecydowanie niekorzystne.
Poruszanie się wymaga ekstremalnie dużej zdolności do lawinoznawczej oceny sytuacji. Zaleca się zaniechanie wszelkich wyjść w teren wysokogórski. Należy pozostawać w granicach średnio stromych stoków oraz brać pod uwagę zasięg lawin z wyżej położonych stoków.
5. stopień – bardzo wysoki
Pokrywa śnieżna jest na ogół słabo związana i dalece niestabilna. Istnieje prawdopodobieństwo samoczynnego schodzenia wielu dużych, niejednokrotnie również bardzo dużych lawin***, także w terenie średnio stromym. Wysoce niekorzystne warunki
Poruszanie się w terenie jest zazwyczaj niemożliwe. Zaleca się zaniechanie wszelkich wyjść w góry i pozostanie w obszarach nie objętych zasięgiem zagrożenia lawinowego.
Objaśnienia:
* Ogólne wskazówki na temat stoków, na których występuje tendencja do schodzenia lawin może zawierać komunikat lawinowy (np. wysokości bezwzględne, wystawa stoków, formy terenu).
- teren średnio stromy: stoki o nachyleniu mniejszym niż 30 stopni;
- teren stromy: stoki o nachyleniu równym, lub większym niż 30 stopni;
- teren ekstremalny, bardzo stromy: obszar o nachyleniu większym niż 40 stopni, lub szczególnie niekorzystny ze względu na rzeźbę terenu, pokrycie, bliskość grzbietu.
** Obciążenie dodatkowe:
- małe: np. pojedynczy narciarz/snowboardzista jadący płynnie bez upadków, mała grupa (2 – 4 osoby) narciarzy/osób poruszających się na nartach lub na rakietach zachowująca należyte odstępy odciążające (minimum 15 m), pojedynczy piechur/wspinacz poruszający się na nartach lub rakietach;
- duże: np. pojedynczy piechur/wspinacz, mała grupa narciarzy/osób poruszających się na nartach lub na rakietach śnieżnych nie zachowująca należytych odstępów odciążających, duża grupa narciarzy/osób poruszających się na rakietach (5 i więcej osób), dynamicznie zjeżdżający narciarz/snowboardzista, skuter śnieżny, ratrak.
Samorzutne schodzenie lawin: lawiny powstałe bez udziału człowieka
Wystawa: linia spadku stoku względem kierunku geograficznego
***Klasyfikacja wielkości lawin
źródło: topr.pl, wikipedia