2. Liny statyczne (nierozciągliwe) nadają się idealnie do zjazdów lub technik linowych. Nigdy nie mogą być użyte do wspinaczki na prowadzeniu!
3. Asekuracja lotna służy tylko do tymczasowego podchodzenia w skalistym terenie w nagłych sytuacjach i jest ostatecznością. Może pomóc w czasie przeprawy przez rzekę. Służy też do asekuracji podczas pokonywania zlodowaciałych terenów.
4. Sprawdzaj swoją linę przed każdym użyciem. Przeciągnij ją przez dłoń jednocześnie wizualnie oceniając jej jakość i stan zużycia.
5. Liny wspinaczkowe pękają rzadzko, zazwyczaj tylko wtedy gdy narażone są na niekorzystne warunki, jak ostra krawędź lub kontakt z substancjami żrącymi.
6. Liny i urządzenia asekuracyjne powinny być ze sobą sprawdzane pod względem współpracy i kompatybilności. Nowe, cienkie lub śliskie liny mogą być szczególnie trudne do zatrzymania podczas upadku lub podczas opuszczania czy zjazdu. Zawsze warto sprawdzić swoją kombinacje liny i przyrządu asekurującego zanim będziemy musieli jej zaufać w sytuacji kryzysowej. Mokre lub oblodzone liny są znacznie trudniejsze do kontrolowania.
7. Przechowywanie liny w worku i regularne czyszczenie jej za pomocą pędzlia do lin i wodą może znacznie przedłużyć jej żywotność.
8. Liny wspinaczkowe dzielą się na pojedyncze, podwójne i bliźniacze. Pojedyncze idealne są do wspinaczki sportowej. Podwójne używane są do wspinaczki tradycyjnej, alpinizmu, wspinaczki górskiej. Wychodzące juz z powszechnego użycia liny bliźniacze stosowane były głównie do wspinaczki na długich trasach (częściej sportowych wielowyciągach).
9. Lina o niskiej sile uderzeniowej bardziej rozciągają się podczas odpadnięcia co zmniejsza siły działające na górny punkt asekuracyjny.
10. Zawsze używaj płachty podczas wspinania, chroni to oplot i rdzeń przed przedostawaniem się ziarenek piasku czy innych zabrudzeń, które w wyniku pracy włókna mogą go znacznie uszkadzać i osłabiać.