Krystyna Palmowska urodziła się 12 listopada 1948 r. w Warszawie. Z wykształcenia inżynier elektronik; alpinistka, członek honorowy Klubu Wysokogórskiego w Warszawie. Znana z uprawiania taternictwa, głównie w zespołach żeńskich.

Wspinała się w Tatrach, Alpach i górach wysokich. W latach 1975-1992 należała, wraz z innymi warszawskimi alpinistkami: Haliną Krüger-Syrokomską, Wandą Rutkiewicz i Anną Czerwińską do światowej czołówki wspinaczy. Z tą ostatnią najczęściej wiązała się liną, obie brały udział w wyprawach zarówno polskich, jak i międzynarodowych, kobiecych i mieszanych.

Krystyna Palmowska, fot. arch. Janusz Kurczab
Krystyna Palmowska, fot. arch. Janusz Kurczab

Tatry

Na swoim koncie ma wiele wybitnych dróg, jak chociażby przejścia direttissim Kazalnicy Mięguszowieckiej i Małego Młynarza, wspólnie z Czerwińską oraz drogi zimowe.

W Alpy jeździła w latach 1974, 1977 i 1978.

Latem 1977 r., wraz z Czerwińską, dokonała drugiego czysto kobiecego przejścia północnej ściany Matterhornu. W 1978 r., razem z Czerwińską, Rutkiewicz oraz Ireną Kęsą, pokonała północną ścianę Matterhornu i było to pierwsze zimowe przejście w zespole żeńskim. Ponadto, ma na swoim koncie pierwsze kobiece przejście północno-wschodniego filara Les Droites w Masywie Mont Blanc, północnego filara Pizzi Gemelli w grupie Bergell (1974 r.) oraz drogi Major na Mont Blanc.

Góry wysokie

Brała udział w kilku wyprawach w Karako­rum. W 1975 r. pojechała na pierwszą polską kobiecą ekspedycję na Gaszerbrumy. 12 sierpnia brała udział w ataku szczytowym na Gaszerbrum II (8034 m), zaniechała jednak wspinaczki i sprowadziła w dół kapitana Saeeda Ahmeda Malika – pakistańskiego oficera łącznikowego. Szczyt zdobyły Krüger-Syrokomska i Anna Okopińska, które dokonały pierwszego kobiecego wejścia. W roku 1980 brała udział z Czerwińską w wyprawie na Kanczendzongę. W 1984 r. pojechała na polską kobiecą ekspedycję na K2, gdzie osiągnęła wysokość 7600 m. Swoich sił na Czogori próbowała ponownie w 1986 r. i na południowo-zachodnim filarze wraz z Czerwińską i Januszem Majerem dotarła do wysokości 8200 m.

W górach wysokich odniosła też duże sukcesy:

5 lipca 1979 r., wspólnie z Czerwińską, stanęła na wierzchołku Rakaposhi (7788 m), wytyczając nową drogę.
30 czerwca 1983 r. dokonała w stylu alpejskim pierwszego kobiecego wejścia na Broad Peak (8047 m), Czerwińska dotarła do przedwierzchołka Rocky Summit. Była to dwuosobowa wyprawa.
15 lipca 1985 r., wraz z Rutkiewicz i Czerwińską, dokonała pierwszego wejścia w zespole kobiecym na szczyt Nanga Parbat (8126 m) w Himalajach.

Jest współautorką książek: Zdobycie (1979) oraz Dwa razy Matterhorn (1980), a także autorką reportażu Śmierć czyha na K2, który ukazał się w Expresie Reporterów (1987). Przełożyła z angielskiego na polski książkę Jona Krakauera Wszystko za Everest.

Solenizantce życzymy wszelkiej pomyślności!

Anna Makowska

Źródła:
- Wielka Encyklopedia Gór i Alpinizmu tom VI, Wydawnictwo Stapis
- www.8000ers.com
- z-ne.pl
- www.kw.warszawa.pl/historia
- wikipedia