Jest dobrze widoczny znad Morskiego Oka jako przysadzista, granitowa płetwa. Widziany od wschodu lub zachodu (wzdłuż grani) ma wygląd ostrej iglicy.

Żabi Koń (2291 m n.p.m.)

Lokalizacja i opis:

Jest najniższą turnią w grani oddzielającej Dolinę Rybiego Potoku od Doliny Żabiej Mięguszowieckiej (odgałęzienie Doliny Mięguszowieckiej). Szczyt znajduje się w głównej grani Tatr pomiędzy Rysami (oddzielony Żabią Przełęczą), a Żabią Turnią Mięguszowiecką w Wołowym Grzbiecie (oddzielony Żabią Przełęczą Wyżnią). Kształtem przypomina płetwę. Wschodnia grań Żabiego Konia dzieli się na dwa odcinki. Górny z nich (Górny Koń) jest bardziej stromy. Jest też łagodniejszy, Dolny Koń.

Widok na szczyt Żabiego Konia, źródło: summiter.pl

Turystyka i wspinanie:

Szczyt długo uchodził za zbyt trudny do zdobycia. Wszystkie drogi taternickie prowadzące na szczyt należą do trudnych (wejść turystycznych na szczyt nie ma). Mimo mało imponującej wysokości Żabi Koń od dawna należy do najpopularniejszych turni tatrzańskich wśród taterników, a jego północna ściana była przez pewien czas uznawana za najtrudniejszą w Tatrach.

Do najpopularniejszych dróg taternickich należą:
- droga Stanisławskiego (ściana północna);
- wschodnią granią;
- droga Haberleina (południową ścianą).

Pierwsze wejście (ścianą południową) przypisuje się Katherine Bröske i Simon Häberlein (12 września 1905). Ich przejście uznawane jest za początek ery taternictwa sportowego. Zimą, jako pierwsi szczyt zdobyli Alfréd Grósz i Tibold Kregczy (26 marca 1913).

Nazwa turni została nadana przez Janusza Chmielowskiego i Klimka Bachledę w 1905 r. Wówczas to razem z Jędrzejem Marusarzem Jarząbkiem schodzili z Rysów na Żabią Przełęcz, a turnia nie była jeszcze nazwana i zdobyta. Bachleda określił ją ze względu na wąski i stromy charakter „koniem”, a Chmielowski dodał przymiotnik „Żabi” ze względu na bliskość Żabich Stawów Mięguszowieckich. Następnego dnia Żabi Koń został zdobyty przez Bröske i Häberleina. Tego drugiego upamiętniają niemiecka i węgierska nazwa szczytu.

Żabi Koń odegrał wielką rolę w historii taternictwa. Pierwsze przejścia należały tu do rekordowych w Tatrach. Po dziś dzień, wytyczone drogi należa do jednych z najtrudniejszych w całych Tatrach. Obecnie, przejście grani Żabiego Konia jest popularne wśród początkujących taterników. Na Żabim Koniu zdarzył się pierwszy stricte taternicki wypadek śmiertelny: w roku 1907 pod wierzchołkiem zginął wspinacz z Węgier, Jenő Wachte (był on przez niektórych określany jako "najlepszy wspinacz węgierski").

{youtube}X8YGYmVSDqI{/youtube}

Film przedstawiający widok na Żabiego Konia

Żabia Przełęcz (2225 m n.p.m.)

Ta przełęcz w głównej grani Tatr usytuowana jest pomiędzy Rysami (2503 m n.p.m.), a Żabim Koniem (Žabí kôň, 2291 m n.p.m.) Stanowi najniższą z przełęczy w grani rozdzielającej Dolinę Rybiego Potoku i Dolinę Mięguszowiecką (Mengusovská dolina). Powyżej przełęczy w zachodniej grani Rysów zlokalizowane są trzy Turnie nad Żabią Przełęczą:

- Zachodnia Turnia nad Żabią Przełęczą (Západná veža nad Žabím sedlom);
- Pośrednia Turnia nad Żabią Przełęczą (Prostredná veža nad Žabím sedlom);
- Wschodnia Turnia nad Żabią Przełęczą (Východná veža nad Žabím sedlom)- jest ona najwyższa.

Od szczytu Rysów turnie te są oddzielone Przełączką nad Turniami (Štrbina nad vežami). Z przełęczy rozlega się oryginalny widok na Żabiego Konia i okoliczne szczyty. Droga przez półkę powyżej przełęczy została pokonana przez czeskiego taternika Viktora Lorenca i przewodnika Jána Rumana Driečnego młodszego (22 sierpnia 1875). Było to przejście wcześniej nieplanowane, a opisane w 1876 r. w Roczniku Węgierskiego Towarzystwa Karpackiego. Z opublikowanego tam artykułu wynika, że Viktor Lorenc podczas wycieczki z Wyżnich Hagów nad Morskie Oko pozostawił przy Popradzkim Stawie pierścionek zaręczynowy. Przypomniał sobie o nim dopiero wieczorem, gdy było za późno na powrót. Po zakończonej wycieczce zależało mu na jak najwcześniejszym powrocie nad Popradzki Staw, stąd pomysł na skrócenie drogi przez przejście rozdzielającej doliny grani. Po rezygnacji ze zbyt trudnej drogi przez Żabią Przełęcz Wyżnią, Lorenc wraz z przewodnikiem przeszli półką nad Żabią Przełęczą do Doliny Żabiej, a stamtąd nad Popradzki Staw, gdzie taternik odnalazł pozostawiony pierścionek. Na samej przełęczy jako pierwsi stanęli Zygmunt Klemensiewicz, Roman Kordys, Aleksander Znamięcki (5 sierpnia 1907). Alfréd Grósz i Tibold Kregczy natomiast dokonali pierwszego wejścia zimowego ( 26 marca 1913).

Żabi Koń z Pośredniej Baszty, źródło: Portal Górski

Żabia Turnia Mięguszowiecka

Pomiędzy Wołowym Grzbietem (konkretnie Wołową Turnią), a Żabim Koniem właśnie, znajduje się kolejna tatrzańska turnia - Żabia Turnia Mięguszowiecka. Choć nazwa "żabia..." może sugerowa co innego, ale Żabia Turnia Mięguszowiecka zaliczana jest jako kolejny szczyt w Wołowym Grzbiecie. Na wierzchołek nie prowadzi żaden szlak turystyczny (oznakowany), ale jest on łatwo dostępny od strony południowej.

Wyróżnia się tu ściany:
- północna (ok. 360 m wys.), ograniczona z lewej północno-wschodnim filarem, a z prawej kominem opadającym z Żabiej Przełęczy Mięguszowieckiej.

Do popularnych dróg taternickich należą:
-środkiem północnej ściany;
-północno-wschodnim filarem (Filarem Grońskiego).

Nazwa turni wywodzi się od Żabich Stawów Mięguszowieckich, która to pochodzi od Wielkiego Żabiego Stawu Mięguszowieckiego (staw ten widziany od wschodu kształtem przypomina żabę).

Oto krótki film tego odcinka- elementu głównej grani Tatr:
{youtube}6eeMBfjWMNY{/youtube}

Topo Żabiego Konia dostępne jest w linku obok: summiter.pl : Topo Żabiego Konia

Źródła:

- Tatry wysokie- przewodnik taternicki, W. H. Paryski, Warszawa 1984;
- Wielka Encyklopedia Tatrzańska, Z. i W Paryscy, Poznań 2004;
- “Najpiękniejsze szczyty tatrzańskie”, J. Kurczab, M. Wołoszyński, Warszawa 1991;
- Tatry Polskie- przewodnik, J. Nyka, Latchoczew 2002;
-Tatry Słowackie- przewodnik, J. Nyka, Latchoczew 2002;
- Nieznane Tatry, L. Jaćkiewicz, Kraków 2010.

Bartosz Michalak