Ten rozłożysty szczyt położony w środkowej części grani głównej Tatr, mimo iż stanowi wspaniały punkt widokowy i jest stosunkowo łatwo osiągalny, nie był nigdy szczególnie uczęszczany.

Świstowy Szczyt (2382 m n.p.m.) (słow. Svišťový štít, niem. Mittelgebirge, węg. Közép-hegység)

Jest to trójwierzchołkowy szczyt i znajduje się między Dziką Turnią (Divá veža), a Jaworowym Szczytem (Javorový štít).

Widok ze Zbojniczki- Świstowy szczyt, fot: portalgorski.pl

Widok ze Zbojniczki- Świstowy szczyt, fot: portalgorski.pl

Szczytowa grań masywu Świstowego Szczytu składa się z trzech kulminacji:
-Wielki Świstowy Szczyt (najwyższy, południowo-zachodni wierzchołek);
-Pośredni Świstowy Szczyt (wierzchołek środkowy i jego północno-zachodnia Świstowa Grań);
-Mały Świstowy Szczyt.

Przełączka między Wielkim a Pośrednim Świstowym Szczytem to Świstowa Szczerbina, natomiast Pośredni i Mały Świstowy Szczyt rozdzielone są Świstowym Zawracikiem.

Od Świstowego Szczytu odchodzą w kierunku dolin dwie, krótkie granie:
-Świstowa Grań ze Świstowymi Turniami;
-Świstowy Grzbiet.

Pomiędzy szczytami Świstowym i Jaworowym w głównej grani Tatr znajdują się kolejno m.in.:
-Złotnikowa Ławka (Svišťová lávka);
-Złotnikowa Kopa (Svišťová kopa);
-Świstowa Przełęcz (Svišťové sedlo);
-Złotnikowa Czuba (Rovienková stena);
-Złotnikowe Wrótka (Rovienková priehyba);
-Graniasta Turnia (Hranatá veža);
-Graniasta Przełęcz (Vyšné Rovienkové sedlo);
-Rówienkowa Turnia (Rovienková veža);
-Rówienkowa Przełęcz (Rovienkové sedlo);
-Krzesany Róg (Kresaný roh);
-przełęcz Zawracik Rówienkowy (Malý Závrat);
-Mały Jaworowy Szczyt (Malý Javorový štít);
-przełęcz Rozdziele (Javorová škára).

Mały Świstowy Szczyt - widok na Świstowy Szczyt, fot: portalgorski.pl

Mały Świstowy Szczyt - widok na Świstowy Szczyt, fot: portalgorski.pl

Turystyka i wspinanie:

Jak już było wspomniane, chociaż wejście na szczyt nie jest trudne i widok z niego bardzo rozległy i urokliwy, Świstowy Szczyt nigdy nie był bardzo poplarny wśród odwiedzających.

Obecnie dla turystów jest on niedostępny czyli nie prowadzą na niego żadne znakowane szlaki turystyczne, co nie oznacza, że na szczyt nie można się w żaden sposób dostać. Najprościej da się tego dokonać na dwa sposoby:
-najkrótsza i najłatwiejsza droga prowadzi z Dzikiej Kotliny środkiem południowego zbocza Świstowego Szczytu;
-piękna widokowo trasa wiedzie też Świstowym Grzbietem.

Historia:

Pierwszego znanego wejście na szczyt dokonał August Otto i przewodnik Johann Hunsdorfer (senior)- 20 lipca 1897 r.
Zimą jako pierwszy wszedł (na nartach) Gyula Komarnicki 16 lutego 1913 r.
Prawdopodobnie jednak na szczyt już wcześniej wchodzili kartografowie i myśliwi.

Ciekawostki:

Nazwa szczytu pochodzi od Doliny Świstowej, a ta znowu od zamieszkujących ją świstaków. W literaturze szczyt wymieniany był jako Świstowe Turnie (1877), Świstowa (1886), Świstowa Turnia (1900 i 1903), Świstowy Wierch (1904). Obecna nazwa występuje od 1912 r.

http://www.portalgorski.pl/galerie/cpg/displayimage.php?album=search&;pid=17586#top_display_media -swistowy szczyt1 (z PG, opis: widok ze Zbojniczki- Świstowy szczyt);
http://www.portalgorski.pl/galerie/cpg/displayimage.php?album=search&;pid=17624#top_display_media -swistowy szczyt2 (z PG, opis: Mały Świstowy Szczyt - widok na Świstowy Szczyt).

{youtube}d1PQdMz0Xb8{/youtube}

Bartosz Michalak

ŹRÓDŁA:

- “Najpiękniejsze szczyty tatrzańskie”, J. Kurczab, M. Wołoszyński, Warszawa 1991;
- "Nieznane Tatry- PRZEWODNIK WYSOKOGÓRSKI", L. Jaćkiewicz, Kraków 2010;
- "Tatry Słowackie- przewodnik", J.Nyka, Latchoczew 2002;
- wikipedia;
- Internet.