Najwyższe wzniesienia Gór Kaczawskich, w Sudetach Zachodnich. Skopiec położony jest w południowo- środkowej części Gór Kaczawskich, na południe od niego leży Baraniec. Wierzchołki są położone u podnóża miejscowości Wojcieszówi wsi Dziwiszów. Niedaleko znajduje się również wieś Radomierz i Janowice Wielkie.

Skopiec i Baraniec (724, 723 m n.p.m.)

Ze Skopca, ukrytego w lesie, pokrytego głazami nie zobaczymy wiele Natomiast dobrym punktem widokowym jest Baraniec, z którego można podziwiać panoramę Rudaw Janowickich, Karkonoszy, Gór Kaczawskich, Wałbrzyskich i Kamiennych.

Baraniec z wieżą RTV, fot: Grzegorz Cetnar

Baraniec z wieżą RTV, fot: Grzegorz Cetnar

Położenie, budowa geologiczna i przyroda

Góry Kaczawskie podzielone są na cztery podstawowe grzbiety: Wschodni, Północny, Południowy i Mały. Skopiec i Baraniec znajdują się w grzbiecie Południowym. Skopiec, w kształcie niewyraźnej kopuły, o średnio stromych zboczach, dodatkowo cały porośnięty lasem jest słabo rozpoznawalny w terenie. Baraniec jest bliźniaczą kulminacją Skopca, oddzielony od niego płytkim siodłem. Wierzchołek Barańca porasta łąka, a na jego szczycie stoi przekaźnik RTV. Szczyty od południowego zachodu wydzielone są Przełęczą Komarnicką.

Wzniesienia budują łupki, dolomityczne i kalacytowe marmury oraz zieleńce i wapienie. Skopiec porośnięty jest młodym lasem mieszanym brzozowo – świerkowym. Część zboczy pokrywa łąka, na której można znaleźć rzadko występujące gatunki roślin takie jak: wawrzynek wilczełyko, przylaszczka, pierwiosnka, wszewłoga górska, goryczka krzyżowa, dziewięćsił bezłodygowy, kłokoczka południowa oraz wiele innych.

Skopiec z usypaną z kamieni przez turystów nazwą szczytu, która pomaga w jego identyfikacji, fot: Grzegorz Cetnar

Skopiec z usypaną z kamieni przez turystów nazwą szczytu, która pomaga w jego identyfikacji, fot: Grzegorz Cetnar

Turystyka

Najbardziej popularnymi drogami na szczyt Skopca i Barańca są szlaki z Wojcieszowa i z Dziwiszowa.

Trasa z Dziwiszowa, starej wsi założonej prawdopodobnie pod koniec XIII wieku, na początku prowadzi drogą na stok Wzgórza Widok, niedaleko przełęczy Widok. Niegdyś, gdy w Sudety przyjeżdżano dyliżansami, było to obowiązkowe miejsce postoju, aby podziwiać panoramę Kotliny Jeleniogórskiej, Karkonoszy, Gór Izerskich i Kaczawskich. Dalej trasa razem z niebieskim szlakiem odbija w prawo z asfaltowej drogi na rozległe łąki i schodzi na przełęcz Widok. Z przełęczy droga prowadzi na zalesiony wierzchołek Źróbka ( 612 m n.p.m.). Następnie przez Kobyłę ( 626 m n.p.m.) oraz Przełęcz pod Kobyłą ( 567 m n.p.m. ) trasa prowadzi przez zbocza Maślaka ( 715 m n.p.m.) w pobliże zabudowań Komarana, poniżej Przełęczy Komarnickiej. Stamtąd dalej niebieskim szlakiem, trasa schodzi na łąki i wspina się na szczyt Skopca i Barańca. Ze Skopca niebieskim szlakiem schodzi przez las, a później przez łąki do Radomierza, skąd można pójść dalej do przez Trzcińskie Mokradła do Trzcińska. Inną opcją jest wybranie czarnego szlaku przechodzącego przez Radomierz, którym można podejść na Różankę w Górach Ołowianych. Do 1945 roku stało tu schronisko i wieża widokowa, skąd można było podziwiać podobno najpiękniejsze widoki w Sudetach. Z Różanki trasa wiedzie zielonym szlakiem do Janowic Wielkich.

Widok z przełęczy między Skopcem i Barańcem,  fot: szlak.info

Widok z przełęczy między Skopcem i Barańcem,  fot: szlak.info

Trasa z Wojcieszowa rozpoczyna się żółtym szlakiem, który po przecięciu rzeki Kaczawy wspina się na zbocze Połomu (667 m n.p.m.). Następnie szlak wiedzie przez las mieszany asfaltową drogą. Na rozwidleniu szlak opuszcza asfaltową drogę i wspina się zboczami Skopca na pokrytą łąkami Przełęcz Komarnicką. Poniżej Przełęczy trasa spotyka niebieski szlak, który prowadzi pod górę na Skopiec i Baraniec. Wycieczkę można zakończyć wracając do Wojcieszowa tą samą trasą lub wybrać się w kierunki przełęczy Widok. Droga z Przełęczy Komarnickiej do Przełęczy Widok prowadzi wcześniej opisanym niebieskim szlakiem przez zbocza Maślaka, Przełęcz pod Kobyłą, Kobyłę i wierzchołek Źrebaka. Z Przełęczy Widok trasa kontynuuje dalej niebieskim szlakiem, w prawo, wzdłuż drogi do przełęczy Chrośnickie Rozdroże (538 m n.p.m.). Dalej droga prowadzi przez las w kierunku Lubiechowej. Po drodze u podnóża wzniesienia Świerków ( 561 m n.p.m.) spotyka żółty szlak, który wiedzie w górę na widokowy szczyt Okole (714 m n.p.m.) Stamtąd wciąż żółtym szlakiem droga schodzi w dół do Lubiechowej.

Ciekawostki

- Wojcieszów, miasteczko, które powstało ze starej wsi łańcuchowej w dolinie Kaczawy. Jego górna część jest położona między wapiennymi wzgórzami: Połomem i Miłkiem. Na początki Wojcieszowa duży wpływ miał trakt z Kamiennej Góry do Złotoryi i Legnicy, choć podobno już w epoce kamienia pojawiali się ludzie w jaskiniach Połomu. Ze względu na występowanie krystalicznych wapieni, po wojnie trzydziestoletniej w Wojcieszowie nastąpił rozwój ośrodka górniczego. Po tych czasach pozostał ogromny kamieniołom wapienia na wzgórzu Połom. Na bliźniaczym wzniesieniu Miłek utworzono natomiast rezerwat.

- Połom (667 m n.p.m.) - wzgórze zdewastowane w wyniku eksploatacji wapieni. Można tam znaleźć ciekawe odmiany krystalicznego kalcytu ( węglan wapnia). Na Połomie znajduje się największe w Sudetach zgrupowanie jaskiń ( około 3 km korytarzy), jednak są one dostępne tylko dla ludzi posiadających odpowiednie kwalifikacje i pozwolenie. Groty dla turystów są udostępnione na Miłku.

Katarzyna Sender

Źródła:

- „Sudety”, Cyprian Skała, Wydawnictwo Pascal 1998