Obie skalne półki, na których opieram ciężar ciała są śliskie od wody, spływającej po ścianach sztolni. Pomiędzy nogami zieje pustką szczelina. Nie mam pojęcia jak głęboka. Jej dno skrywają nieprzeniknione ciemności. Robię krok do przodu i prawa stopa ześlizguje się ze skały. W jednej chwili napinam mięśnie całego ciała i klinuję się pomiędzy ścianami. Nie poleciałem w dół tylko dzięki wcześniejszej ocenie sytuacji. Jeszcze przed wejściem na półkę zauważyłem, że ściany szczeliny znajdują się dość blisko siebie. Miałem pewne doświadczenie we wspinaczce zapieraczką, mogłem więc opracować plan B, na wypadek utraty równowagi. Tylko dzięki niemu kontynuowałem teraz przejście, zamiast bezwładnie opadać na dno.

„Eksploracja to spotkanie z nieznanym, gdzie nagromadzenie wydarzeń budzi wzruszenia i dostarcza niezapomnianych przeżyć”

Słowa Jacka Pałkiewicza kontrastują co raz mocniej z tym co dzieje się w Europie i wylewa się powoli na cały świat. Bądź jak Indiana Jones!- głoszą bilbordy przed ruinami zamków. W innym miejscu gładko przylizani urzędnicy bawią się tabletami, siedząc w wagonikach podziemnej kolejki, we wnętrzu dawnej sztolni złota. Czasem mam wrażenie, że gdyby zamiast kopalni stała tam średniowieczna latryna i poszłaby wieść, że przesiadywanie w niej jest modne i ekstremalne to zainteresowanie nie byłoby wcale mniejsze.

Podczas gdy część starych podziemii przerabia się na parki rozrywki, pozostałe zostają zasypane, zakratowane, bądź jedno i drugie. Tak jak w przypadku powyższej sztolni Hackelberg III, prowadzącej niegdyś do olbrzymiej, średniowiecznej kopalni złota.