Dawno już nic nie pisałem co się dzieje wokół mnie i moich wizji: w trailowym świecie biegania. A więc pisze!!! ;) Większe wyprawy odstawiłem na bok lecz plany są otwarte dalej i czekają na dobry moment do startu. Może jakaś wakacyjna przygoda biegowa będzie realizowana na lekkim luzie i bez zegarka w ręku. A może coś tatrzańskiego? :) No i cóż, teraz treningi i zawody tym się karmie od grudnia zeszłego roku. Zacznijmy od początku, kiedy wystartowałem na 

Edycja Pucharu Polski w Jaworznie nie wypadła mi zadobrze i do tego nie ma z niej żadnych zdjęć, więc tak naprawdę nie ma co o niej opowiadać tylko powiem że zabrakło mi jednego bonusa do półfinału:) Ale to są zawody i właśnie tak to często bywa. Oprócz tego poprostu fajnie spędziliśmy czas, Jaworzno nie jest jakąś wielką rewelacją ale rynek cichy, czysty i spokojny także było przyjemnie. Finały były naprawdę widowiskowe chociaż może trochę przesadzone ale wszyscy i tak zostali zadowoleni, odbywało się to na luzie, w dość domowym klimacie.

4 dni ładowania, mięsień czuje się coraz lepiej i już można jechać na kolejną edycję do Zakopanego! Z Ukrainy przyjechała moja dziewczyna Daria i teraz byliśmy już razem tam i nawet razem w półfinale, mam nadzieję że następnym razem będziemy i w finale:)

Tym razem raczej nie oczekuję na niespodziankę boż ostatnim razem na pierwszej edycji Pucharu Polski w bulderingu trafiłem do finału ale nie mogłem startować bo nie miałem badań:) Chociaż tym razem związane to jest bardziej z kontuzją. A jednak ciepli się trochę nadzieja że do półfinału się dostanę nawet w tak tragicznej formie jak teraz.

Może nakręcą bardziej trikowe baldy niż siłowe, wtedy będzie szansa:) I tak powalczę tak jak będę w stanie... Oszczędzając oczywiście wystarczająco.

Więcej zdjęć zobaczycie klikając "Oglądać zdjęcia..."

Parę dni minęło jak skończyły się Mistrzowstwa Ukrainy w prowadzeniu i czasówkach.

Ostatecznie upasowałem się na 9-m miejscu czyli byłem pierwszym z tych kto nie trafił do wieczornych widowiskowych finałów...

I chociaż rozumiem że nie pokazałbym tam zbyt wiele bo i tak nie zdążyłem przygotować się porządnie do prowadzenia + kontuzjowany palec na panelu czuje się o wiele gorzej niż w skałach, jednak troche żałuję bo na tych Mistrzowstwach obecny jest klimat zawodów światowej klasy - światło, publiczność i naprawdę wspierający i motywujący doping.