Decyzja o spędzeniu tegorocznego "okołoSylwestra" w górach zapadła jednomyślnie. Nasze założenia wejściowe nieskomplikowane: żadnych fajerwerków, suto zakrapianej imprezy, hord turystów & balangowiczów, zatłoczonych schronisk i tym podobnych. Do tego fajnie by się złożyło gdyby przytulnie i klimatycznie było ;) Mogłoby się wydawać, że temat w realizacji niełatwy. Nic bardziej mylnego, kierunek nasuwa się sam! Nuctea z nieskrywanym entuzjazmem przystaje na moją propozycję i w ten oto sposób kierunek Nízke Tatry klepnięty - jedziemy! :D

Dwa lata temu spędziliśmy trzy, wspaniałe tygodnie poznając bliżej, położony na południu Francji, region Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże (jeśli ktoś nie miał do tej pory okazji, to bezwzględnie odsyłam do lektury —> Alpes – Provence – Côte d’Azur). Tegoroczne wakacje, niejako nawiązując do francuskich wojaży, postanowiliśmy spędzić na północy Włoch, wspinając się w górach i skałach, zwiedzając miasta, miasteczka i wioski oraz schładzając się w morzu – tak, były i takie momenty ;) Opowieść o tym, gdzie nas oczy poniosły i co z tego wynikło najwyższy czas rozpocząć :) Na początek zabierzemy Was w góry, do doliny Val Ferret, leżącej w regionie Doliny Aosty, na południe od najwyższego szczytu Europy.

Można by rzec... nie, wręcz obowiązkiem zacząć od tego jest - w KOŃCU nadeszła ta chwila! Jakże się stęskniłem! Zresztą, jestem tego niemalże pewny, że Nuctea nie mniej ;) Tym razem, w końcu wszystko zagrało, no może poza prognozami, które cały czas trzymały nas w lekkiej niepewności. Jednakże pragnienie i tęsknota za jedynym w swoim rodzaju, tatrzańskim wiatrem na twarzy, za dotykiem ciepłego granitu, wzięła górę nad wszelkim pogodowym niepokojem.

Strzeliste szczyty, postrzępione granie, wymarzone, od dawna planowane drogi tatrzańskie… Z różnych względów jednak, zamiast w Tatrach, lądujemy w Lądku Zdroju, który tego weekendu gości najlepszych ultrasów – „że im się tak chce?!” – przy okazji Dolnośląskiego Festiwalu Biegów Górskich. Dla nas to okazja by, spotkać się z dawno nie widzianymi przyjaciółmi oraz zakosztować wspinaczki w tutejszych Skałach Lądeckich.

Dwa tygodnie po ostatniej wizycie w Sokolikach, ponownie gościmy na Dolnym Śląsku. Tym razem za cel obieramy mało znany, rzadko odwiedzany rejon, zarazem dziewiczy dla nas - Bobrowe Skały.