Quote
AndrzejZ
[
Z filara Ś. to ja już nic nie pamiętam, tak to było dawno, poza tym, że po nim trzeba przejść kawałek eksponowanej grańki na główny wierzchołek i tam się tłum ludzi gapił na nas, a moi koledzy przechodzili to z "rękami w kieszeniach" i ja miałem wielki stras, bo "nie wypadało mi" iść inaczej jak koledzy (bardzo młody byłem!), a ich metoda przechodzenia bardzo mi "nie leżała", delikatnie mówiąc...

Zadziwia mnie jedna rzecz: kiedyś Mysza pisał, że na swojej pierwszej czy drugiej drodze tatrzańskiej, na Grani Kościelców, czuł ekspozycję. Teraz Ty piszesz o eksponowanej grańce pod koniec filara (w zasadzie po filarze). Ja mam leki wysokośiowe jak cholera ale ani na Grani Praojców, ani na filarze nijakiej ekspozycji nie czułem. Odrobinę, ale tyci - tyci w jednym momencie na filarze Staszla i jednym fragmencie (nb III) na Prawym Żeberku Z.G., i momentami na WHP 114, ale też bez specjalnych stresów. Owszem, miałem poczucie, że jak polecę, to może być kaplica, no ale takie poczucie to mam jak wchodzę od tyłu na Okiennik Rzędkowicki...