Quote
dyletant
dziękuję za zaproszenie do Klubu tu zdecydowanie mogę powiedzieć, nie stać mnie na Was.Co innego wydać parę złotych na piłkę do gry w siatkówkę czy 5 zł za wstęp na basen a zupełnie czym innym jest sprzęt do wspinaczki, odpowiedni strój obuwie o podróżach i kursach nie wspomnę, bo na to ani czasu ani pieniędzy nie mam ani ja ani przeciętny obywatel w tym kraju.Jeśli jednak mogę przekazać na coś swój skromny( pojecie względne), jeden % ciężko zarobionych pieniędzy, to rzecz jasna wybiorę głodne dzieci .Faktem jest, że ten wybór należy do mnie.

Tym sposobem prowadząc dyskusję z Wami na forum pewnie zostanę uznana za sfrustrowaną starą babę
Jeszcze raz Pozdrawiam

Cześć,
Wydaje mi się, że jednak nie zrozumiałaś...
Ja zacząłem chodzić po górach z dwóch powodów. Przekazanych tradycji rodzinnych i ... z biedy.
W czasach, kiedy moi klasowi koledzy prześcigali się w szpanowaniu modelami rakiet tenisowych kupionych w pewexie i dyskutowali o naciągach (Fibak był na topie jak niedawno Małysz), ja brałem pionierki, plecak kupiony za grosze i kurtkę "kangurkę" odziedziczoną po tacie, uszytą z brezentowego worka po powojennych paczkach UNRA, i jechałem w Beskidy tzw. rzeźnią, czyli nocnym pociągiem osobowym.
Bo w górach nie liczy się ile kto ma kasy.
JKW podoba mi się dlatego, że mogę spotkać się z ludźmi, którzy nie wybrzydzją, że hotel za tani, tylko śpią w górach w najbardziej prymitywnych warunkach, a radość sprawia im nie sprawna klimatyzacja tylko ciepło od ogniska.

Nikt nie wymaga od uczestnika spotkań posiadania sprzętu wspinaczkowego, tu ludzi dzielą się tym, co mają własnego, mimo, że czasem jest to rzeczywiście drogi sprzęt. Wiele osób zaczęło się wspinać "rekreacyjnie" a potem rozwijać swoje górskie umiejętności właśnie po tym, jak najpierw zobaczyli, jak to robią inni, a potem ci inni, jak mówisz "elitarni" powiedzieli: spróbuj, dawaj, wskakuj w moją uprząż i kask.

Gdy pierwszy raz szedłem się wspinać w Tatrach, nikt nie powiedział: będziesz musiał zapłacić za amortyzację liny.

Piszesz: bilet na basen. Plus czepek, plus strój, może okulary. Każda forma rekreacji jakoś tam kosztuje. Jedni kupują bilet na basen, inni na ściankę. To akurat porównywalne koszty.

Czasu na góry brakuje nam wszystkim, większość z nas pracuje również ciężko i urlop, jeśli już jest, jest zasłużony.

A gdyby nawet pójść tropem Twojego myślenia, że tu bawią się bogaci, bo niektórzy noszą buty za 1500 zł i kurtkę Gore-cośtam za podobną kasę, to czy uważasz, że z tego tylko powodu ktoś nie ma prawa robić czegoś pożytecznego, choć niekoniecznie tylko charytatywnego - w tradycyjnym rozumieniu charite?

Czy przez to człowiek ma czuć się gorszy?

Pozdrawiam,
Kajetan

P.S.
Swego czasu po jakiejś górskiej tragedii przetoczyła się dyskusja z głosami w stylu "po co tam leźli, niech popatrzą, jak ludzie walczą o życie w dziecięcym szpitalu onkologicznym, to im się odechce sportów ekstremalnych".

I wtedy pojawił się głos: "A co powiesz o człowieku, który pracuje w takim dziecięcym hospicjum, i który dla własnego "niezwariowania" jeździ w te "niebezpieczne" góry? Tez go potępisz za lekkomyślność?"