Epoka ta zaczęła się jeszcze w XIX w. (w 1892 r.) i trwała do roku 1914. Wiąże się z pierwszymi kontaktami i doświadczeniami w Himalajach.

Na przełomie XIX/XX w. alpinizm jakby „wychodzi” poza Alpy i nabiera charakteru międzynarodowego.
Eksplorowane są wtedy góry Alaski, Andy, okolice Kilimandżaro w Afryce itd.
Ale tym ostatnim, najbardziej tajemniczym i surowym pasmem górskim na świecie były Himalaje w Azji Centralnej.
Prawdopodobnie pierwszym wprawnym alpinistą, który pojawił się w Himalajach był Węgier – Maurice de Dechy. Było to w 1879 r. Planował on co prawda eksplorować okolice Kanczendzongi, ale na skutek problemów zdrowotnych musiał zmienić plany.
W 1883 r. przybył niejaki William Woodman Graham z Anglii (doskonały alpinista) i była to pierwsza zorganizowana wyprawa himalajska o celach iście wspinaczkowych.
Pod koniec XIX w. Sir William Martin Conway zbadał w miarę dokładnie Karakorum i Himalaje. Osiągnął nawet wysokość 7000 m n.p.m.!
Wspinacz Albert F. Mummery zmarł w czasie zdobywania Nanga Parbat (8126 m n.p.m.).
Natomiast w latach 1899 do roku 1908 dochodzi do kolejnego przełomu – w Himalaje jedzie bowiem amerykańska alpinistka Fanny Bullock Workman, która jest jednocześnie jedną z pierwszych zawodowych alpinistek!
Razem ze swoim mężem – Williamem Hunterem Workmanem, eksplorowała ona Himalaje Zachodnie i Karakorum.
Rok 1902 to wyprawa Eckentein-Crowley, która po raz pierwszy spróbowała opisać i zmierzyć szczyt i okolice K2 – osiągnięto wówczas wysokość 6700 m n.p.m.
Ten sam Crowley w roku 1905 poprowadził pierwszą wyprawę na szczyt Kanczendzongi.
Zdobywcami tej epoki byli również:
Lucas i Bruce (przeprowadzili rekonesans Ladkhu),
Sillem (wielki, holenderski eksplorator)
Tego typu pierwszych prób było jeszcze parę.
Po I wojnie światowej historia himalaizmu to głównie ekspedycje Georga Mallorego i jego walka o Everest. Możemy również potem mówić o złotej erze himalaizmu, naszych lodowych wojownikach i epoce skrajności.
Fakty są też takie, że zimowe zdobycie K2, a tym samym koniec pewnej ery w górach wysokich paradoksalnie może otwierać pole dla wielu nowych wyzwań i możliwości.
A tych w ogromnych górach jakimi są Himalaje i Karakorum nie brakuje...


 


Bartek Michalak


Źródła:
https://www.wikipedia.org/,
http://www.portalgorski.pl/,
https://pl.hrvwiki.net/,
UPADEK OLBRZYMÓW, Maurice Isserman, Stewart Weaver,, Oświęcim 2019.