Szosa pamirska to jedna z najbardziej znanych i najpiękniejszych dróg świata.

Służy jako droga zaopatrzeniowa dla autonomicznego regionu Tadżykistanu. Owa droga stanowiła kiedyś jedną z ogniw starożytnego szlaku handlowego – chodzi o Jedwabny Szlak. 35 lat temu, w obawie przed agresją ze strony Afganistanu, Sowieci wyasfaltowali tą drogę od początku do końca. Od tego jednak czasu nikt szosy tej nie remontuje, a natura robi swoje (lawiny błotne, kamienie). Na niektórych odcinkach asfalt jest zniszczony potwornie. W innych miejscach nie ma go wcale – i to nawet na długościach po kilkadziesiąt kilometrów!
Obecnie, ruch na trasie jest niewielki. Rzadko jest miejsce żeby coś kupić, zjeść, przenocować (w jakimś moteliku, hotelu), zatankować auto. Najłatwiej spotkać tu rowerzystów z różnych stron świata., a tutejsi ludzie są szalenie mili gościnni.
Jeszcze gdy chodzi o nocleg:
Chociaż obiektów o typowym takim charakterze jest naprawdę mało, możemy liczyć prawie zawsze na jakiś nocleg. I co prawda nie będą to żadne luksusy – często miejsce do spania to kawałek podłogi, jakiś koc i wiadro z lodowatą wodą, ale to zawsze już coś...
I jeszcze jedno:
Co pewien czas można znaleźć jakiś mały sklepik, a w nim zaopatrzyć się w podstawowe produkty. Nie ma tu co liczyć na jakieś wielkie i obfite zakupy. Większość produktów musimy zabrać ze sobą...
Zawsze, w każdym typowym przewodniku znajduje się dział/rubryka pt. MIEJSCA, KTÓRE WARTO ZOBACZYĆ. Otóż, mówiąc o Pamir Highway próżno by czegoś takiego szukać. Właściwie już samo dotarcie tu jest ciekawe. A co dopiero nasza cała podróż... Wśród przepięknych krajobrazów, panoram gdzie obok gór znajdziemy jeziora, rozległe doliny i przełęcze, ośnieżone siedmiotysięczniki i rozgwieżdżone niebo.
Jest kilka wariantów pokonywania szosy pamirskiej. Najpopularniejsze z nich to:
• trasa wiodąca z Chorogu do Murgobu,
• trasa z Chorogu do Murgobu przez Ishkashim (dodatkowy wariant z przejazdem nad jezioro Zorkul).
Dziś trasa jest częścią autostrady M41, która zaczyna się w Termiz.
Pierwsze fragmenty szosy pamirskiej – Traktu Pamirskiego w ogóle, wybudowano jeszcze w XIX w. Drogę wielokrotnie modernizowano i przebudowywano – szczególnie w latach 1950 – 1970.
Otwarta jest przez cały rok, choć ze względu na szczególny klimat, na znaczną wysokość i niską temperaturę powietrza (mrozy sięgają tu ponad -50 stopni), najlepszym okresem by tu przyjechać jest wrzesień.
W 2000 r. Pamir Highway połączono z Chinami i Karakorum Highway. Pamir Highway jest znana również jako druga pod względem wysokości międzynarodowa autostrada na świecie.


 


Bartek Michalak

Źródła:
http://www.portalgorski.pl/,
https://kolemsietoczy.pl/,
http://www.kasiavictor.com/pl/,
https://thevagabond.pl/,
Wikipedia.