To nie do Ciebie konkretnie Tomek, tylko tak ogólnie:
Ja w życiu (już dość długim,za 2 tygodnie 52 ) zawsze kierowałem się zaufaniem do ludzi - i per saldo wychodziłem na tym bardzo dobrze. Naprawdę mogę na palcach jednej ręki policzyć tych, którzy mnie zawiedli czy oszukali. (Ostatnio, 7 lat temu, kolega z "konspiry" - pożyczyłem mu, oczywiście bez pokwitowania, 5 tysięcy; bardzo potrzebował, zerwałem lokatę bankową - i nie oddał). Ale jeśli tak spojrzę z perspektywy na moje życie, to ja raczej więcej wielu ludziom zawdzięczam, niż oni mi.
Zaufanie jest konieczne, ponieważ zwykły człowiek, o ile nie pracuje jako kontroler, nie ma czasu (ani chęci) na sprawdzanie wszystkiego. Ja mam zasadę: jeśli ktoś mnie prosi o pomoc, a ja mogę - to pomagam. Do czasu, jak mnie zawiedzie.
Dokładnie sprawdzam tylko kompetencje partnerów wspinaczkowych