Obserwując swoją w tym względzie historię muszę stwierdzić, że nie tyle ważnym był egzamin, co po prostu nastawienie człowieka do tego, że sam dla własnego dobra musi się tego naumieć. Zwykle, jeśli ktoś po latach turystycznego chodzenia dość dobrze znał topografię ogólną Tatr Wysokich i przebieg szlaków, to dwa kompetentne wykłady z pokazem slajdów, oraz uważne przestudiowanie schematów wycofów narysowane ręką śp. Hirszowskiego w zupełności załatwiały sprawę. Owszem zdarzały sie przypadki ludzi zupelnie zielonych, którzy musieli nad tym trochę więcej posiedzieć czy poprosić instruktora by pokazał parę rzeczy w terenie. Ba, zdarzały się przypadki swoistych "topograficznych dyslektyków", jeden z klientów np. po przesiedzeniu i przewspinaniu na Hali G. prawie miesiąca nie był w stanie rozpoznać na zdjęciu Granatów sfotografowanych z okolic Kamienia Karłowicza. Nie wiem czy ostatecznie nauczył się i zdał czy też nie, w każdym razie w Tatrach przez tych kilkanaście lat już go nie spotkałem, wielu innych zresztą też - być może rozsądek zwyciężył.

A co do panów Węgrów spod Żelaznych Wrót... znając słowackie obyczaje ratownicze - jeśli nie mieli ubezpieczenia to rachunek za akcję skutecznie im uświadomi, że topografii terenu działania uczyć się jednak warto

-------------------------------------

Pozdr.: Jacek.

NO BEER - NO CLIMBING !!!