Quote
Irek
Areto nie chce mi sie czytac caleo watku na brytanie. Mozesz strescic o co chodzi?

Nie czytałem całego wątku, ale wg mnie sprawa jest ciekawa z KILKU powodów.

Z grubsza, państwo X byli z państwem Y na wyprawie, gdzie pomagali im kręcić film. Po powrocie pani X napisała ksiażkę, w której na początku zastrzegła, że to fikcja literacka i nie ma związku z rzeczywistością! Ale opisała w niej wyprawę w to samo miejsce, z taką samą ilością osób, choć ze zmienionymi personaliami. Tak że dla znającego sprawę czytelnika skojarzenia są oczywiste. Wg opisu pani Y książkowy odpowiednik pana X
1/. wyszedł na bardzo niesympatycznego egocentryka
2/. przejścia górskie odpowiednika pana X są rozdmuchane medialnie, zdjęcia trickowe, robione pod publiczkę, a ściany które miał pokonywać nie takie trudne jak sugerował
Skutkiem tego pan X wystąpił do sądu i otrzymał sądowy zakaz rozpowszechniania tej książki do czasu wyjaśnienia sprawy.

Dodać trzeba, że faktycznie pan X, choć otrzymał za swoje dokonania prestiżowe nagrody, do dziś nie opublikowął schematów zrobionych dróg, a podana przez niego wysokość ściany jest znacznie większa niż wysokość wierzchołka nad poziom morza.

Oczywiście, jak było naprawdę nikt nie wie, bo świadków innych nie było, a opinie państwa X i państwa Y są dokładnie przeciwstawne.
Jednak "ciekawość" tego problemu jest wg mnie gdzie indziej:

1/. Czy jest słuszne, żeby "aresztować książkę", szczególnie, jeśli jest to książka literacka (fabularna)??? Za ostatnich 20 lat takich przypadków było bardzo niewiele -- wcześniejszy dotyczył powieści Żóławskiego, która do dzisiaj jest "w areszcie" za sprawą Weroniki Rosatti, a końca sprawy jeszcze daleko.
W końcu, można zskarżyć autora/wydawcę o odszkodowanie już PO wydaniu książki. To jednak godzi w wolność słowa, a w końcu kazdy chyba ma prawo do swoich opinii, nawet jeśli są one niesprawiedliwe?

2/. Czy istotnie alpinizm "medialno-wyczynowy" nie poszedł juz za daleko?
Niedawno widziałem w TV program ze starym polskim bokserem, mistrzem olimpijskim (nazwiska nie pomnę, to zresztą nieważne). Gość obecnie żyje w wielkiej biedzie, za jakąś śmieszna emeryturę i do tego choruje. Podobnie było dawniej z górami: chodzili hobbysci, za swoje pieniądze i dla przyjemności.

Natomiast w tzw. "alpiniźmie" dzisiaj jak ktoś zrobi jakiś lokalny (na skalę poslkiego podwórka) sukces w jakiejś wycinkowej sub-dyscyplinie (czy to będą "wyprawy egzotyczne", czy też "wspinanie skałkowe" etc.) to chciałby z tego dobrze życ do śmierci. Więc biegnie się z tym do mediów, media mają swoje prawa, więc żeby się to dobrze sprzedawało trzeba "podrasować w Photoshopie" etc. Czasami, w skrajnych wypadkach, dochodzi nawet do jawnych oszustw, np. twierdzeń, że wyszło się na szczyt, na który się nie wyszło. Ale nawet delikatne "podrasowywanie" dokonań nie bardzo mnie się podoba!

Oczywiście, czy konkretny pan X jest "czarnym charakterem" czy nie to ja tego nie wiem, ale takie zjawiska na pewno maja miejsce i wg mnienależy je tępić, a nie chronić. Bezpośrednie powody takich zjawisk są dwa: 1/. kasiora 2/. przerośnięte ambicje.

Jak ktoś chodzi po górach hobbystycznie, to na pewno nie będzie miał z tym problemów, ani go nikt nie "obsmaruje", ani też -- jeśłi go nawet obsmaruje -- to nie będzie się tym przejmował!
.