Quote
tomtom
Behemot ->

Reasumujac - nie godzi sie negowac jakichkolwiek dokonan - dobrych/zlych faktycznych/zmyslonych rzeczywistych/podkoloryzowanych pod plaszczykiem fikcji literackiej? Nie sadzisz aby, ze podmiot i orzeczenie w poruszonym temacie to kwestia zrobili/nie zrobili i co w zasadzie jesli w ogole, a ksiazka jako taka jest jedynie przyczynkiem wzglednie zapalnikiem do odkrycia potencjalnego szwindlu? Ergo - czy aby nie przekrecasz meritum do gory nogami, sugerujac na ten przyklad Lukasowi, ze gowniarz jest i poczucia przyzwoitosci z racji wieku to u niego za grosz, pomijajac esencje?

1. Dla wielu osób meritum sprawy to to, czy zrobili te drogi, czy nie zrobili.
2. Dla innych meritum jest to w jaki sposób my teraz w środowisku ze sobą rozmawiamy jak się takie wątpliwości pojawiają i jak wyjaśniamy pewne kwestie. I co jest uczciwym załatwieniem sprawy, a co nie. Jakie mamy standardy etyczne też w tym zakresie.
3. A dla jeszcze innych (zwłaszcza tych, którzy znają jednych bądź drugich) ważna jest sprawa interpersonalna, która się tu wydarzyła.
4. A przy tym wszystkim pojawiają się jeszcze dodatkowe tematy. Np. jak powinny wyglądać relacje z rejonów, czy zdjęcia można naciągać i w jakim stopniu itd.

Sprawa 2 wydaje się ważna bo:

1. Fikcja literacka nie daje możliwości obrony, bo przed czym się bronić? Autor za chwilę może powiedzieć, że całą sprawę wymyślił. Nie wiadomo czego bronić, bo nie wiadomo, gdzie jest rzeczywisty zarzut. Zarzuty mogą być „podkolorowane” bo to przecież fikcja, a konsekwencje zarzutu poważne. Autorka zaraz może się ukryć za fikcją, a ktoś ma już zrobione koło pióra.

2. Zarzut o przemoc psychiczną jest tak samo poważny jak zarzut niezrobienia drogi, bo to przecież przestępstwo ścigane kodeksem karnym. A to fikcja przecież?

3. Rozwalenie filmu, który właśnie zdaje się wchodzi do kin w Polsce. Niby fikcja, ale odbiera temu dziełu esencję – nastrój, klimat, otoczenie. Autorka może w każdej chwili powiedzieć, że to wymyśliła, a film już esencji nie odzyska.

4. Zarobienie na fikcyjnej książce, która rozwala komuś w znacznym stopniu życie osobiste i zawodowe. Budzi moją wątpliwość.

5. Wyjawianie szczegółów czyjegoś życia intymnego z seksualnym włącznie – czy to fajne, że teraz każdy sobie to wyobraża? Nawet jeżeli to fikcja.


Dlatego pytanie, czy to fair, wydaje mi się ważne. I dlatego uważam, że nie można tak formułować zarzutów. Mnie to osobiście szokuje niezależnie od tego jaka jest prawda i kto ma rację.

Autorka zapewniła sobie pozycję osoby, która stawia zarzuty, na które właściwie nie można odpowiedzieć.

Oczywiście karygodne wydaje mi się kiwanie partnerów, jeżeli założyć, że z kolei wersja książkowa jest prawdziwa, ale nie ma możliwości dyskutowania nad tym dopóki autorka utrzymuje, że to fikcja.

Dlatego to, czy ta droga jest trochę łatwiejsza, czy trochę trudniejsza, od tego co na zdjęciach, jakoś mniej przykuwa moją uwagę. Bo tam nie ma chyba zarzutu, że nie zrobili, tylko, że to nie jest takie trudne, jak autorzy zdjęć i filmu chcieli pokazać. Do tego nie wiadomo na ile te uławienia, o których pisze autorka faktycznie istniały, a na ile ubarwiła, no bo fikcja. No i poważne jest to w ogóle?



Zmieniany 12 raz(y). Ostatnia zmiana 2011-08-18 00:30 przez Gosia.