Drugi pod względem wysokości szczyt Tatr. Znajduje się po słowackiej stronie granicy. Przez wiele lat Łomnica uchodziła za najwyższy szczyt Tatr. Dokładne pomiary wykonano w 1860 roku. Łomnica wznosi się od zachodu i południowego zachodu nad Doliną Małej Zimnej Wody, od południowego wschodu nad Doliną Łomnicką, a od północy nad Miedzianą Kotliną.


Łomnica
2632 m n.p.m

lomnica-m-1

 Łomnica w całej okazałości

TURYSTYKA

Na szczyt można dotrzeć koleją linową, którą zbudowano w latach 1935-1940. Powstanie kolejki traktowano wówczas jako jeden z największych sukcesów słowackiego państwa. Do kolejki można wsiąść na dolnej stacji przy Łomnickim Stawie. Można tam dotrzeć pieszo. Turyści, którzy nie chcą jednak iść pieszo już w Tatrzańskiej Łomnicy mogą skorzystać z kolei gondolowej, która dowiezie ich do Łomnickiego Stawu. Tam należy się przesiąść.

Na Łomnicę nie prowadzi żaden znakowany szlak turystyczny. Szczyt jest jednak dostępny dla pieszych turystów, ale jedynie z uprawnionym do wejścia przewodnikiem. Na Łomnicę można wejść trzema drogami: ze schroniska nad Zielonym Stawem Kieżmarskim, ze schroniska Téry`ego znajdującego się przy Pięciu Stawach Spiskich i od Łomnickiego Stawu.
Na grani szczytowej wybudowano kamienną promenadę dla turystów, która jest doskonałym punktem widokowym na Tatry. Na wierzchołku Łomnicy w budynku górnej stacji kolejki linowej mieści się Instytut Hydrometeorologiczny i obserwatorium astronomiczne Słowackiej Akademii Nauk.

lomnica-m-2

 Widok z Łomnicy

WSPINANIE

W rejonie Łomnicy wyznaczono ponad 40 dróg wspinaczkowych. W przewodniku Witolda H. Paryskiego opisano je w tomie XXI ( drogi nr 3147- 3192). Najbardziej osławiona jest zachodnia ściana Łomnicy. Jest jednym z najwspanialszych skalnych urwisk Tatr. Jeszcze przed I wojną o jej zdobyciu marzyła czołówka taterników. Zachodnia ściana w pionie ma przeciętna wysokość 300 metrów. W sierpniu 1929 roku dwie doświadczone ekipy konkurowały ze sobą w wyznaczeniu pierwszej drogi na zachodniej ścianie Łomnicy (ekipa Birkenmajera i ekipa Stanisławskiego). Oba zespoły zdobyły ścianę dzień po dniu, ale droga wyznaczona przez Birkenmajera była trudniejsza, ambitniejsza.

Poniżej przedstawiamy najpopularniejsze drogi wspinaczkowe na Łomnicę wraz z topo:

► ściana zachodnia

1. Pośledni komin,V+, A1, 4h
2. Myslivec-Palenicek, VII-, 5h
3. Droga Puskasa - lewą depresją,V, 3h
4. "Cunasova cesta",V+, 5h
5.Porvaznik-Belica,VI, 4h
6. Droga Stanisławskiego,V, 4h
7. Hokejka, VI-, A1 RP:VI, 5h
8. Lewy skraj Czarnego Filara,VI, A2, 8h
9. Droga Birkenmajera,V+, 4h
10. Łomnicka Szczerbinka przez "Komin Farkasa i Petrika", VI, A3 RP:VII, 5h
11."Droga pamięci M.Krissaka",V, A3, 14h
12. Fiala-Pochyly, V, A2, 5h

Topo znajdziecie tutaj:

www.taternik.net

www.kwtorun.pl

► północno – wschodnią granią

1. Od Kiezmarskiego Szczytu, BT+, 5.30 godz.

► wschodnia ściana

1. Droga Motyki, V
www.kw.warszawa.pl

lomnica-m-3

 Górna stacja kolejki na szczycie Łomnicy

HISTORIA

Nazwa szczytu pochodzi od spiskiej wsi Łomnica Wielka. Na wierzchołek wchodzono już w połowie XVIII w. Do 1870 r. był to najczęściej odwiedzany szczyt tatrzański. Pierwszego znanego wejścia dokonał Robert Towson z dwoma myśliwymi 17 VIII 1793 roku. Po raz pierwszy zimą na szczyt weszli Jakub Horvay i Theodor Wundt 27 XII 1891. Wówczas zdobycie Łomnicy w trudnych zimowych warunkach uważano za szczytowe osiągnięcie człowieka. W 1802 roku na Łomnicę wszedł Stanisław Staszic. Prowadził tam doświadczenia związane z magnetyzmem. Górę upodobał sobie także komunistyczny czechosłowacki prezydent Ludvík Svoboda, który na Łomnicę wszedł kilkanaście razy.

CIEKAWOSTKI

Widok ze szczytu Łomnicy uchodzi za jeden z najpiękniejszych w Tatrach. Przy sprzyjającej pogodzie można z niego zobaczyć oddaloną o 360 km Śnieżkę i Howerlę (300 km). Niektórzy twierdza, że przy odrobinie szczęścia z Łomnicy można zobaczyć także austriackie Alpy.

Agnieszka Niewińska



źródła:
- Janusz Kurczab, Marek Wołoszyński, Najpiękniejsze szczyty tatrzańskie, Wydawnictwo: Sport i Turystyka: 1991.
- Marek Zygmański, Natalia Figiel, Paweł Klimek, Tatry Polskie i Słowackie, Wydawnictwo Bezdroża: 2011.
- www.taternik.org
- www.supertopo.pl
- www.kw.warszawa.pl