Nie jest może to zbyt efektowny szczyt, ale ważny pod względem lokalizacji i bardzo potężny.

Baranie Rogi (2526 m n.p.m.) (słow. Baranie rohy, niem. Grünseespitze, węg. Zöld-tavi-csúcs)

Jest wybitnym wierzchołkiem, usytuowanym w pobliżu głównej grani Tatr, na terenie Słowacji.

Otóż w grani głównej, pomiędzy Śnieżnym Szczytem, a Czarnym Szczytem znajduje się Wyżni Barani Zwornik i od niego odchodzi grań południowo-wschodnia, w której za Wyżnią Baranią Ławką znajdują się obydwa wierzchołki Baranich Rogów (pólnocno-zachodni jest niższy).

Widok z Hrebionka na Baranie Rogi i Durne, fot: portalgorski.pl

Wyróżniają się tutaj ściany:
-wschodnia (ok 300 m wysokości),
-południowa (ok 200 m wysokości),
-południowo-zachodnia (ok 200 m wysokości),
-zachodnia (ok 110 m wysokości).

Wyżni Barani Zwornik od masywu Śnieżnego Szczytu oddziela Śnieżna Przełęcz, a od Czarnego Szczytu– Przełęcz Stolarczyka i Papirusowe Turnie.

W grani opadającej na Przełęcz Stolarczyka wyróżnia się jedynie Barania Kazalnica, natomiast pomiędzy Wyżnim Baranim Zwornikiem a Śnieżną Przełęczą położone są:
-Pośrednia Barania Ławka,
-Barani Kopiniak,
-Niżnia Barania Ławka,
-Niżni Barani Zwornik i odchodząca od niego na północ Barania Grań,
-Wyżnie Baranie Wrótka,
-Barani Kopiniaczek,
-Pośrednie Baranie Wrótka,
-Baranie Czuby.

Wierzchołki Baranich Rogów są rozdzielone Baranią Szczerbą.

Za Baranią Przełęczą grań ciągnie się dalej na południowy wschód. Znajduje się w niej wiele obiektów, do największych należą:
-Spiska Grzęda,
-Mały Durny Szczyt,
-Durny Szczyt,
-Klimkowa Przełęcz,
-Łomnica.

Masyw Baranich Rogów góruje nad:
-Doliną Czarną Jaworową,
-Doliną Pięciu Stawów Spiskich,
-Doliną Dziką.

Turystyka i wspinanie:

Na szczyt nie prowadzi żaden znakowany szlak turystyczny. Należy on jednak do grupy łatwo dostępnych wierzchołków. Trasa turystyczna prowadzi z Doliny Małej Zimnej Wody, a dokładniej Pięciu Stawów Spiskich.

Inne drogi wiodą też z Zielonego Stawu Kieżmarskiego czy to poprzez Przełęcz pod Kopą lub ze strony Jagnięcego czy Kołowego Szczytu.

Do popularnych dróg taternickich należą:
-wschodnim filarem głównego wierzchołka,
-lewą depresją południowej ściany głównego wierzchołka.

{youtube}EJ9UX7oGjZ0{/youtube}

Historia:

Pierwsze odnotowane wejścia na szczyt latem przypisuje się ks. Józefowi Stolarczykowi i ks. Ambrożemu Reformatowi razem z przewodnikami- Wojciechem Gąsienicą Kościelnym, Wojciechem Ślimakiem, Szymonem Tatarem starszym i Jędrzejem Walą starszym (przed 17 września 1867 r.).

Zimą natomiast jako pierwsi szczyt osiągnęli- Tibold Kregczy, Lajos Rokfalusy, Zoltán Votisky (17 kwietnia 1911 r.).

Ciekawostki:

Nazwa szczytu związana jest z jego kształtem– oglądany od północnego zachodu jest on podobny do baraniego łba z dwoma rogami.

Nazwy niemiecka i węgierska wiążą się z pobliskim Zielonym Stawem Kieżmarskim.

Rejon ten charakteryzuje się słabo rozwiniętą roślinnością. Jednak surowość krajobrazu zdominowanego głównie przez gołe skały potrafi również mieć swój niepowtarzalny urok.

U podnóża Baranich Rogów (w Baranim Ogrodzie) leży najwyżej położony tatrzański staw, który latem często całkowicie wysycha (Barani Stawek- 2210 m n.p.m.).

{youtube}Yxw_eLeFpDU{/youtube}

Bartosz Michalak

ŹRÓDŁA:

- “Najpiękniejsze szczyty tatrzańskie”, J. Kurczab, M. Wołoszyński, Warszawa 1991;
- "Nieznane Tatry- PRZEWODNIK WYSOKOGÓRSKI", L. Jaćkiewicz, Kraków 2010;
- "Tatry słowackie- przewodnik", J.Nyka, Latchoczew 2002;
- wikipedia;
- Internet.