Sergio Martini urodził się 29 lipca 1949 r. we Włoszech. Jest siódmym himalaistą, który zdobył wszystkie czternaście ośmiotysięczników. Kolekcjonowanie Korony Himalajów i Karakorum zajęło mu 18 lat (od 1983 do 2000). Jest jednocześnie drugim Włochem w historii, zaraz po Reinholdzie Messnerze, któremu udało się to osiągnąć.

Wspinał się w Dolomitach, gdzie wytyczył kilka nowych dróg. W latach 1971-1972 zdobywał pierwsze doświadczenia poza Europą, na Fitz Roy w Patagonii.

Sergio Martini, źr. www.makalu.it

W 1976 r. po raz pierwszy pojechał w Himalaje, ale dopiero w 1983 r. zdobył od północy K2, swój pierwszy ośmiotysięcznik. Dwa lata później, w 1985 r., wszedł północno-zachodnią ścianą na Makalu. W kolejnym roku zdobył Nanga Parbat drogą Kinshofera oraz Annapurnę. W 1987 r. wszedł na Gasherbrum II, rok później zdobył Sziszapangę i Cho Oyu, a w 1989 r. Dhaulagiri. Musiały upłynąć kolejne cztery lata, by w 1993 r. stanął na szczycie Broad Peak. W 1994 r. wszedł na Gaszerbrum I, rok późnej na Kanchenjungę, a w 1996 r. zdobył Manaslu. W 1997 r. wchodził na Lhotse, jednak nie uznano tego wejścia i na szczycie tym stanął dopiero w 2000 r. I wreszcie w 2000 r. Martini zdobył swój czternasty ośmiotysięcznik - Everest.

Wróćmy jednak jeszcze na chwilę do roku 1997, kiedy to Martini wspinał się razem z Włochem Fausto De Stefanim na Lhotse. Najwyraźniej sądzili oni, że dotarli na szczyt, jednak silna zamieć w ciągu dnia prawdopodobnie uniemożliwiła im właściwą ocenę sytuacji. Wkrótce po ich wejściu inny wspinacz widział ślady ich butów poniżej szczytu. Z tego powodu, a także braku dostatecznych dowodów, nie uznano tego wejścia, a Martini powrócił na Lhotse w 2000 r., tym razem kończąc wyprawę sukcesem.

Martini nigdy nie praktykował wspinaczki jako profesjonalista, a swoje wyprawy organizował sam, nie korzystając z pomocy sponsorów.

Anna Makowska

Źródła:
- Wikipedia
- www.everestnews.com