Znaczna część dróg powyżej VI.5 w Polsce to drogi sztucznie zmodyfikowane. Co więcej te, uchodzące za klasyki, które cieszą się największą popularnością, są w dużym stopniu dziełem kielni lub dłuta. Każdy wspinacz ma prawo do własnej oceny wszelkich działań wpływających na zmianę rzeźby, trudności etc

Komunikat dot. preparacji dróg wspinaczkowych

Jednak czy nam się to podoba czy nie - w historii polskiego wspinania był okres, w którym drogi preparowane przyczyniły się do wzrostu poziomu sportowego. Z tego powodu Komisja jest kategorycznie przeciwna jakiejkolwiek ingerencji w drogi powstałe do tej pory, zwłaszcza zaklejaniu lub modyfikacji wykutych dziur ( jedyną dopuszczalną przez nas modyfikacją jest podklejenie chwytu grożącego urwaniem bądź urwanego, w celu przywrócenia pierwotnego charakteru drogi ).

O ile akceptujemy historyczne drogi powstałe w wyniku preparacji, o tyle nie ma naszej zgody na sztuczne modyfikowanie chwytów przy otwieraniu nowych dróg w obecnych czasach. Wykuwanie całych sekwencji na skale pozbawionej rzeźby miało kiedyś uzasadnienie z punktu widzenia rozwoju sportowego wspinania w Polsce. Przy dostępności europejskich rejonów skalnych, rosnącej liczbie rejonów w Polsce oraz wszechobecnym ściankom wspinaczkowym - jest to praktyka całkowicie pozbawiona sensu.

Ponadto musimy pamiętać, że wiele rejonów skalnych w Polsce znajduje się na terenie różnych form ochrony przyrody (parki narodowe i krajobrazowe, rezerwaty przyrody, obszary Natura 2000)Narodowych i przez wzgląd ochronę środowiska, a także współpracę ze służbami ochrony przyrody nie możemy pozwolić na takie praktyki.

Komisja dopuszcza natomiast możliwość ingerencji w rzeźbę skałę skały ze względów bezpieczeństwa:

- Oczyszczenie skały z kruszyny
- Wzmocnienie chwytów grożących urwaniem (tak, by ta ingerencja była w jak najmniejszym stopniu widoczna)

Wyrażamy nadzieję, że wszyscy wspinacze, ekiperzy, autorzy nowych dróg podzielą nasze poglądy w tym temacie.

Komisja Wspinaczki Skalnej PZA

źródło: pza.org.pl