Bezpieczeństwo
Kolejny już artykuł z cyklu medycyny sportowej, tym razem o dość częstym urazie dotykającym nie tylko sportowców. Skręcenie stawu skokowego, określane popularnie jako „skręcenie kostki”, jest najczęściej występującym urazem w skali całego układu kostno-stawowego człowieka. Dotyczy on wszystkich grup wiekowych, jednakże z największą częstotliwością pojawia się u osób młodych, narażonych na działanie dużych sił obciążających stawy skokowe. Dlatego też ok. 70% pacjentów leczonych z powodu w/w urazu to ludzie młodzi.
- Szczegóły
- Nadrzędna kategoria: Bezpieczeństwo
- Kategoria: Medycyna
- Szczegóły
- Nadrzędna kategoria: Bezpieczeństwo
- Kategoria: Medycyna
Kontuzje to w sporcie rzecz, która najczęściej spędza sen z powiek osobom, które wiążą swoją przyszłość z tym zawodem. Jednym ze sposobów na skuteczną walkę z niechcianymi urazami jest poznanie swojego wroga. Prezentujemy krótki. poglądowy artykuł o częstym urazie łokcia zwanym "Łokciem tenisisty" (ang. tenis elbow). Ze względu na złożoną anatomię i funkcję staw łokciowy jest jednym z najbardziej podatnych na urazy. Przeciążenia sportowe (łucznictwo, tenis, wspinanie) powodują sumowanie się mikrourazów mogących doprowadzić do zespołu bólowego bocznego przedziału stawu łokciowego zwanego potocznie „łokciem tenisisty”.
- Szczegóły
- Nadrzędna kategoria: Bezpieczeństwo
- Kategoria: Medycyna
Kryształy i ziarenka śniegu są sklasyfikowane w 6 dużych rodzinach. Termin „kryształ” używany jest tylko dla pierwszej rodziny - kryształów świeżego śniegu. W pozostałych 5 przypadkach mówimy o ziarnach, z powodu ich granulkowatej formy. Te pozostałe grupy stanowią stadium bardziej lub mniej zaawansowanej ewolucji śniegu na podłożu: cząstki o kształcie rozpoznawalnym (śnieżynki, Les particules recnnaissables), nieregularne (Les grains fins), blaszki (Les grains a face plane), słupki (Les gobelets) i ziarenka zaokrąglone. Każda rodzina ma swoje własne charakterystyki morfologiczne a w szczególności właściwości fizyczne.
- Szczegóły
- Nadrzędna kategoria: Bezpieczeństwo
- Kategoria: Porady
Lawiny: cz. 2 - mechanika schodzenia lawin
Zejście lawiny ma miejsce wtedy, gdy siły występujące w pokrywie śnieżnej (kohezji, adhezji, tarcia), są zbyt małe by utrzymać całą pokrywę lub warstwę śniegu na zboczu. Często do wywołania lawiny potrzebny jest impuls np. przejazd narciarza czy przejście turysty, by została zaburzona chwiejna równowaga pomiędzy siłami utrzymującymi pokrywę śnieżną a wypadkową sił rozrywających. Siły te powstają z ciężaru pokrywy śnieżnej, nachylenia stoku, pełzania śniegu itp. Powstałe w miejscu krytycznej równowagi, pęknięcie pokrywy śnieżnej powoduje zmianę działania sił podtrzymujących na sporej powierzchni i wtedy rusza lawina.
- Szczegóły
- Nadrzędna kategoria: Bezpieczeństwo
- Kategoria: Porady
